— Me ’zo deut aman a galon vad,
Da c’houl’ ho mab Dauphinn, mar ’man en oad.
— Ann oad na vezo ket sellet,
Nac ar galité ken neubed.
Me ’c’h a da scrivan eul lizer
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
(Incomplet.)
Keranborn, Plouaret, en 1844.
Margodic ar C’helennec a lavare d’he zad :
Me n’in ket d’ann offern, pa n’am eus ket dillad ;
Ma vijenn en Kerleino, me vije gwisket mad,
En satinn, en voutouz, bep sort dillad a stad [1] ;
En satinn hac en voulouz, en damas marellet,
Rubano war ma botou, ’vel ann dimezelled.
Ann aotro a Gerleino a lavare d’he vroeg ;
— Mar vijeac’h-hu contant, ’m bije c’hoas eur pried ;
Margodic ar C’helennec a gavan ’zo plac’h coant,
Ma squeud a welan dreizhi, pa dremen dre ma c’hambr [2]
Ann itron a Gerleino, o vont d’ann offern-bred,
Margodic ar C’helennec a deveus ranconlret:
— Lavaret d’in, Margodic, ha c’hui a ve contant
Da donet da Gerleino da ober plac’h a gambr ;
D’ober guele ann aotro, ha da scuban he gambr,
Coulz ’vel da gousked gant-hen, Margot, p’hen defo c’hoant?
