Ar Charlezenn, pa deûz klewet,
Gant ’r vinz d’ann traon ’zo diskennet,
Ha kerkent ez eo bet tapet,
Un archer en-hi ’zo kroget.
— M’am bije gouveet, Keraglaz,
Pa oann duhont war an hent-braz ;
Pa oann duhont war ann hent-braz,
N’oac’h ket êt dirazhon ur paz !
’N otro Keraglaz a lâre
D’ar Charlezenn eno, neuze :
— Lemet digant hi he c’houtelasenn
’Zo indann he c’hotillonenn ;
Hag he c’huitel arc’hant alaouret,
A zo gant-hi en he bruchet ;
A zo gant-hi en he bruchet,
Wit c’huitellad he mignoned.
Ar Charlezenn a lavare
’R vaz uc’hella ’r skeul pa bigne :
— ’Wit-on da vea muntreres,
Gant ma c’horf non ket pec’heres ;
N’am eûz ganet nemet unan,
Hag hen kuzis en kreiz ann tan.
’Tre Montroules hag al Lewe-drez,
’M eûz lac’het ter groeg dougerez ;
Muia truez am boa out-he,
Oa unan pemzek vloaz ’oa an-he,
Hi c’hlewet ’c’houlenn d’hec’h inosant,
D’he mabig paour, ar vadeziant !
D’he mabig paour ar vadeziant,
Hag ewit hi ar zakramant !
’Tre Montroules hag al Lew-drez,
A zo ur c’hoadig leun a drez ;
Kerlies korf marw ’zo en-han
Hag ’zo en karnel ar gêr-man :
Hag ’zo en karnel ar gêr-man,
Poent a-walc’h è ma distruja !
Kanet gant Mari Clec’h,
Koaderes en koad Beffou. — 1868.
