Anna Ar Gardien a lâre
En toull dor he zad pa arrue :
— Ma zadig paour, digorret ho tor
D’ho merc’h, a zo gleb ’vel ar mor.
— Petra a newez a t-eûs-te grêt,
Na ma ’z out er stum-se em strouillet ?
— Newentis a-walc’h am eus me grêt,
Tric’houec’h den-jentil am eus lac’het;
Lac’het ’m eus ann aotro Mezobran,
Ha Mezomeur, ha Mezomorvan ;
Lac’het ’m eus ann aotro Runangô,
Gwasa merc’hetaër a oa er vro.
— Mar t-eûs lac’het ann holl dud-se,
Te varwo iwe, a-benn tri de.
— Oh ! na varwinn ket, na ’benn tri miz,
Rag me a ielo beteg Paris.
Anna Ar Gardien a lâre
Bars en kêr Gwengam pa arrue :
— Pelec’h ’man ar prizon er gêr-man
Ma ielo Anna ’r Gardien en-han ?
— Er prizon, Annaïg, n’efet ket,
Warc’hoas, da dek heur, c’hui ’vô krouget !
— Oh ! me ’c’h a da bales ar roue,
Da c’houlenn asurans ma buhe.
Anna Ar Gardien a lâre,
En pales ar roue p’arrue :
— Demad d’ac’h, roue ha rouanes,
Me ’zo deut iaouankig d’ho pales.
— Na pe-seurt torfed hoc’h eus c’hui grêt,
’Wit bea deut ken abred d’hon gwelet ?
— Na torfed a-walc’h am eus me grêt,
Tric’houec’h den-jentil am eus lac’het ;
