Une autre version, recueillie à Ploumilliau, se termine différemment.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ar bêmek iaouank, p’hen eûs klewet,
Da gavout ar banjet eo êt ;
Da gavout ar banket eo êt,
He vreur-kaer hen eûs goulennet.
— Na ma breur-kaer, mar am c’haret,
Na c’hret ket gwall-vuhe d’am c’hoar Jannet ;
Me ’c’h a d’ sina d’êhi ma holl leve
D’ sikour sevel he bugale.
Na debri na eva na raje,
Ous taol a-bed na azezje ;
Ous taol a-bed na azeaz,
Ann hent da Rom ’askomerras.
Ebars en Rom p’eo arruet,
Goull’ bea absolvet ’n eûs grêt.
He dreid, betek he ibilienn,
A oa debret gant ar greenn.
— Absolvet c’hoaz na vefet ket,
En kambr ’r binijenn hec’h efet ;
Ur podad-dour, tri ons bars,
’Pô epad tri de da vewa.
Et ann tri dewes da dri bloas,
N’hen defoa den sonj anehan,
Ken a oa un den, o lehina,
’teuas d’ar pab sonj anehan
— Gouarneres, alumet golo,
M’efomp d’ welet ur c’horf maro !
Ann nor warnehan p’eo digoret,
War he zaoulinn eo em strinket :
— Lâret-c’hui d’in-me, Tad-Santel,
Na eo ket poent d’in c’hoaz merwel ?
O Tad-Santel, gwelet a ret
’Wit bewa n’ê ket rèd kaout boed :
Setu ann dour hag ar bara
Am boa ’wit tri bloas da vewa !....
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
A-boan he c’hir peurlavaret,
War al lec’h ez eo desedet.
Et ê ’r bêlek iaouank d’ar gloar,
Ha delivret gant-han ha c’hoar.
