Pajenn:Luzel - Gwerziou Breiz-Izel vol 2 1874.djvu/363

Eus Wikimammenn
Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 348 —


LA BELLE CATOISE
______


I


  Me ’m eus ur blanedenn galet,
Mar ’n eus krouadur war ar bed.

  Ma mamm, pa defoa ma ganet,
D’ur forest vraz d-eûs ma c’haset ;

  D’ur forest vraz, pell euz ma bro,
Ha hi ba ma lezel eno.

  La Feuntenell a oa ganin,
’Zo he blanedenn ’vel m’ hini.

  Un ermit mad ’n eus bon c’havet,
Hennes hen eûs hon instruet ;

  Hennes hen eûs hon instruet,
Ken a oamp daouzek vloaz oajet.

  Pa oamp a daouzek vloaz oajet,
Trezek ’r Russi ez omp bet et;

  Ez omp bet et trezek ’r Russi,
Da boursu hon chanz hon anvoui.

  Bars ar Russi p’omp arruet,
Ma brasa plijadur ’m eus kollet ;

  Ma brasa plijadur ’m eus kollet,
Ha Feuntenell ez oa hanwet.

  Etre Paris hag ar Russi
A zo brezel ha melkoni ;

  A zo brezel ha melkoni,
Hag a zo holl balamour d’in.

  Ter rivier wad am eûs treuzet,
Hag a zo holl war ma sujet.

  Bars en Paris p’on arruet,
D’ serviji noblanz ’on bet êt ;