Pajenn:Luzel - Gwerziou Breiz-Izel vol 2 1874.djvu/215

Eus Wikimammenn
Kadarnaet eo bet ar bajenn-mañ


  Ha laka ter en Sant Efflam,
Wit m’ inn d’ar baradoz dinam.

  Lokrenan, pa hen eûs klewet,
War-geign he varc’h a zo pignet ;

  War-geign he varc’h ez eo pignet,
Ha da Lezormel ez eo êt.

  Ar varkizes a lavare
D’he mates vihan, en noz-ze :

  — Lakaët ar bér hoc’h ann tan,
Arru ann Tourello d’he goan.

  Na Lokrenan a lavare
D’ar varkizes, eno, neuze :

  — N’ laket ket ar bér hoc’h ann tan,
Ann Tourello n’ deui ket d’he goan ;

  Eman ’l Lew-draz war he c’heno,
’N aotro Doue d’hen pardono ;

  Eman ’l Lew-drez e-kreis he wad,
’N aotro Doue d’hen joaüsaad.


III


  Kriz ’vije ’r galon na oelje,
Bars al Lew-drez nep a vije,

  ’Welet ’r varkises leun a ganvo,
O vriata ar c’horf maro.

  Ha Lokrenan a lavare
D’ar varkizes, eno, neuze :

  — Na lest Kervegan ganen-me,
Me ’lakaï barna he vuhe ! [1]


Kanet gant ur vates hostaleri
en bourk Plistinn — 1864.

  1. On m’a montré près le bourg de Plouzelambre, à cent cinquante pas, environ, de l’église, un petit oratoire assez élégant, en pierre de taille, où selon la tradition du pays, le seigneur de Kervégan, exclus de l’église, pour quelque crime, sans doute, peut-être celui qui fait le sujet de cette ballade, se tenait les dimanches, pendant la grand’messe, et priait à haute voix, de manière à être entendu du prêtre qui officiait à l’autel et de tous les assistants.