Kervegan hag ann Tourello
A so mignoned a bell-zo.
’Nn aotro Kervegan a lâre
D’ann Tourello, un dez a oe :
— Deus da vaner ann Dour ganin,
Da c’houl’ ’r verc’h hena da dimi ;
Na ve ket traïtour em andret,
D’in ma unan ’vo goulennet.
Ann Tournello a voujoure,
En maner ann Dour p’arrue :
— Demad ha joa bars ann ti-man,
Ar verc’h hena, pa n’ hi gwelan ?
Ar verc’h hena, pa n’ hi gwelan ?
Me ’deu d’hi goulenn d’ann den-man.
Ann tad neuze a lavaras
D’ann Tourello, ’vel m’hen klewas :
— M’eo d’ann den-ze hi goulennet,
Tourello, c’hui ’vô refuset ;
M’ho pije wit-hoc’h goulennet,
Aotro, raktal hi pije bet.
Ar verc’h hena, pa d’eûs klewet,
Gant ar vinz ’traon ’zo diskennet ;
Gant ar vinz ’traon eo diskennet,
Ha d’he zad a d-eûs lavaret :
— Diwallet, ma zad, ho pe grêt,
Ewit Kervegan n’am bô ket ;
Gwell’ eo ganen ann Tourello
’Wit Kervegan gant he vado.
