Jannedig Helari, merc’h he mamm,
E braoa plac’h ’vale dinamm ;
Ha na gred ket sevel he fenn,
Gant ann dud-jentil hi goulenn ;
Gant ann dud-jentil, ’r baroned,
O c’houlenn Jannet da bried.
O pebeuz fortun hi d-eûs gret !
Un den-a-vor d-eûs komerret ;
Un den-a-vor d-eûs komerret,
He hano Iann ann Arc’hantek.
Iann ann Arc’hantek a lâre
D’he bried Jannet, un dez ’oe :
— Ma fried Jannet, me ho ped,
Ul lestr newez a vô savet ;
Me a savo ul lestr newe,
Wit roï en presant d’ar roue ;
A veo he hano Mari,
’Aïo war-vor da gombatti.
Me aï’ da gabitenn war-n-hi,
Iann ann Arc’hantek ’vô gant-hi.
Pa vinn euz ’r c’hè, en Lanhuon,
Me a leusko tri zenn kanon ;
Leusko tri zenn kanon er mor,
Ken a greno ’r gêr a Roskor ; [1]
Hag a lakaï ma lestr en gwenn,
’Wit m’hi gwelfet a-ziabell.
- ↑ Au lieu de Roskô, pour la rime.
