Kroajou zavet el lanneier,
El lez ar mor, er parkeier,
War lein huel ar meneiou
Hag en donder traouiennou,
Pa dremenan en ho kichen,
Deuz ma c’halon ’strink eur beden,
Eur beden ’vid hon zadou koz
’Zo er bed-all ouz hon gortoz.
Hi, en o fe stard evel roc’h,
Ê o-deus zavet ac’hanoc’h,
Da zigas sonj d’an tremener
Dimeuz karante e Zalver.
Me ’oar, dam-dostik d’ar mor braz,
E-kreiz eul lann meinek ha noaz,
Eur groaz krignet gant an amzer,
Hag he hano “Kroaz ar Sturier“.
Martoloded kristen ar vro,
’Rog mont kwit, ha pa vent distro,
D’he zroad deu da bedi gand fe,
Evid goulen skoazell Doue.
