Pa zoñjan em buhe gwentet dre bep avel,
En dispriz am eus graet war skoueriou va c’havel,
Pa zoñjan en amzer na deuy ken war he c’hiz,
Ha pegen koant e oa deiou va yaouankiz !
Pell duhont en dremmwel e c’hoarz an ti balan
Lec’h am eus ugent vloa bevet seder ha glan,
Tal an dour péoc’hus, dindan ar gwe dero,
E-kreiz bleûigou aour hag eürusted va bro.
Va zad paour a welan chouket ’n e gador goad,
Brêvet gant ar glac’har ha torret gant an oad,
Hag a ouél noz ha de, diremed e ankenn,
A ouél d’e verc’h yaouank na zistroio biken.
Va breur, va c’hoarezed a welan o c’hoarzin,
Dastumet en dro d’ê bugaligou lirzin ;
Met an dour aliez a deu ’n o daoulagad :
Pa zoñjont en o c’hoar o devê kalonad.
Ar vered a welan lec’h m’emañ douaret,
O hun ’n he gwele don, ar vamm ’doa va c’haret,
Hag a lavarê d’in ’rôk kuitât ar bed-mañ :
« Chom er gêr, va merc’hig, chom atao dre amañ. »
Gwel’t a ran an iliz lec’h ma voen badeet,
Lec’h am eus gant Doue ken liez baleet,
Lec’h am eus, gwenn va zae, gwennoc’h c’hoaz va c’halon,
Douget skeud ar Werc’hez da zevez ar pardon.
O dremmou binniget, o ene glan va bro,
Petra glaskit ouzin war va gwele maro ?
Me n’on ken eus o tud : va zae wenn plac’h yaouank
Zo bet stlejet ganin dre ar vez hag ar fank !
