Dre holl e welen kened ha dre holl madelez,
Ha pep mouez d’am diouskouarn a ganê levenez.
Peb esper oa em c’halon, pep kredenn em spered,
Kaout rae d’in e valeen ’n eun hunvre alaouret.
Kaout rae d’in oa va buhe golôet a vleuniou
Evel, da ziskar Ebrel, eur weenn avalou.
Met an amzer didrue zo deüt gant he dorn yén :
Va hunvreou ’deus gwéñvet ha hejet ar weenn.
Nijet kuit an holl vleuniou gant avel an anken
Ha, kaer am mo damanti, ne zistrofont biken.
C’houi ’ta pere zo bremañ krog en hoc’h yaouankiz,
Eun téñzor zo ’n ho taouarn, eun téñzor uhel briz.
Diwallit-hañ aketus, grit outañ implij vad
Arôg an devez c’hoero ma vo re divezat ;
’Rôg ma vo gant an amzer kutuilhet ar vleuñvenn,
Ha ne chomo ’n ho taouarn nemed ar c’heuz hepken.
Evit eus dour ar feunteun e-pad ma vo war red,
Azéit ouz an tôliou tra ma vo koulz ar pred.
Ha, ma tigoue d’ac’h beañ galvet gant an Aotro
Arôg ma vo peurnijet ar bleuñ diwar ho tro ;
Oh ! neuze ’vat, digorit gant stad ho tiou-eskell
Da vont, vel ar gwennili, etrezek broiou gwell !
Bezit laouen o vervel, trugarekit Doue
Evit ho peañ kerc’het arôg goanv ar vuhe.
Ken koant eo ar yaouankiz, tol a ra c’houéz ken mad
Ma teu Doue e-unan a-wejou d’he c’hoantât ;
Hag e tap eur bokedig eus liorz ar bed-mañ,
Hag hen lak er Baradoz da viken da vleuniañ.
