Ha diwar nebeudig vê laouen e galon :
Klevout ar biniou pe ar vombard o son,
Setu trawalc’h evid e lakat da lammet
Ha da drei skanv en dro, e c’har gantan kammet.
Eur banne jistr eonus diskennet ’n e skudell,
Hag e krog da gana zoniou koz Breiz-Izel.
Met, pez a ra dreist holl d’e galon sederât,
Eo lagad e vestrez o furchal e lagad,
Pa vent, he biz bihan skoulmet en dro d’e viz,
O tañsal troad oc’h troad war leur-gêr an iliz,
E-pad ma vent douget gant son ar binîou,
Dreist an holl draou marvel, da vro an hunvreou !
Netra er bed, nag aour, na perlez nag arc’hant,
Netra da botr Gwened na dalv e zousig koant :
Hi zo ken brao, ken flour, he jodigou ken ru,
Hag he bleo ken melen dindan ar « c’hapo » du !
Ha, goude m’eo digomz he muzellou eürus,
He lagadigou glaz a zo ken kôzeüs !
Beañ ’n eus potr yaouank Gwened eur resped all
A ra d’e benn plegañ ha d’e galon tridal :
Doujans an tad, ar vamm brêvet gant ar vuhe,
Azeet ’korn an tan o c’hortoz galv Doue ;
O daou en tiegez a kasont c’hoaz ar penn,
Abalamour m’int koz hag e tougont bleo gwenn.
O tud a stum gwechall, yaouankiz birvidik,
Dremmou rust o c’holo kalonou kizidik ;
Merc’hedigou ken flamm ha bokedigou roz,
Hag a bak ho kened en dilhad ar c’hiz koz ;
Mammou krommet dindan planedennou kalet,
O vonet d’ar bez yén dre dommder an oaled ;
Ha c’houi, tîeien goz, braz evel rouane,
Digor ho taoulagad da zellet ouz an nê,
