Eur ouenn gezeg dispar deût ganti meur a vaout,
Hag er peurachennou an dibab eus ar zaout.
An holl draou-ze, kredabl, n’int ket deût o-unan :
Meur a wech ’n eus réñket Léonard ha Pagan
Drasta korf ha spered, skuiza brec’h ha lagad
A-zioc’h irvi ar park ha gwazigou ar prad.
N’eo tamm souez eta mar gint muioc’h pounner
Eged ar Vreiziz all ; na zoner na kaner
Na glever peurvuia war dro o labouriou ;
Ne vent distagellet awalc’h ’med er foariou.
Eno, ’vat, ’talc’hont penn d’ar re dilikata,
Ha forz Tregeriz flour gav gantê da gotta.
Dreist holl o deus dalc’het gant eur fe divarvel
Kredennou o zud koz, ar re ’man er garnel,
E-kever an iliz, o eskern binniget.
Oh ! d’ar zul, pa goueont d’an daoulin, daoubleget,
En o ilizou leun a zent hag a draou kaer,
’Kreiz an drouz kantikou hag ar zoniou kleier,
Dour leiz o daoulagad zavet ’trezek an nê
Ha digor dirakê dorojou an ene,
Daoust piou o c’hemerfê evit kalonou yen ?
Ar seurt tud rénk beañ ouspenn marc’hadourien.
O spered n’emañ ket gant ar bed-mañ hepken :
En tu-hont d’an Ankou, en tu-hont d’an anken,
Dre sklerijenn o feiz ha dre nerz o hunvre
E welont broiou splann prientet evitê.
Ar vuhe boanius-man dremenont o c’hedal,
Met pep tra, tro-war-dro, gomz d’ê deus ar bed all :
Ilizou kizellet, alaouret ha pentet,
Héñvel en bihanik ouz palez an Drinded ;
