Da vro Gerne rôin va meuleudi gentañ :
Rak d’am c’halon e plij dreist ar broiou goantañ ;
Rak enni ’mon ganet dindan ar gwez dero
En eun devez c’hoarzus eus a viz Gwengolo,
E-kreiz ma oa dre holl lapoused o kana,
Hag an heol o tispak e sklerijenn splanna,
Hag ar gwez avalou, galloudus ha seder,
O kinnig frouez melen da bokou an dommder.
Enni ’karfen ive kousket eun de da zont,
E-tal ar re zo aet, war eur gredenn dispont,
Da glask pae deus o foan digant Tad an dud paour…
Sklaer vel tantad Gouel-Yann, lugernus vel an aour,
Te zo chomet, Kerne, va broig hollgaret,
Poltredet penn-da-benn e donder va spered.
Oh ! nag a wech am eus c’hoantaet kât diou-eskel
Pa welen evned gouez, douget dreist an avel,
O tont eus da lennou war o c’hiz d’ar môr braz ;
Pe koumoul a bep liv o tremen en oabl glaz,
Bet astennet o skeud war douarou Kerne !
Nag a wech, pa deuê diganid an arne,
Am eus douget avi d’ar gurun ha d’ar glo
O doa bet an eurvad da welet dremm va bro !
Dremm dudius, tôlenn dispar vid al liver :
Koajeier o tiston gant soniou diniver ;
Mil gêrig o c’hoarzin, kled dindan o gwe koz ;
Tosennou roc’hellek, saoniou gwaskedet kloz,
