|
Vid ar bed da c’hoapât, vid an dud da c’hoarzin,
Bale war ar roudou digoret gant Marzin ;
Kan atao kement tra zo da vean karet,
Ha sav da benn n’eus forz petra vo lavaret.
Ar Barz :
Ha petra ganin d’id, va zelennig feal ? —
Kement zon kaer a voa zo aet gant ar re-all.
Dre liorz ar varzed ar c’haera sperejou,
O kutuilh an holl frouez hag an holl bokedou,
N’o deus lezet netra gant ar re diveza
’Met traou koz hag a lak al lenner da faeza ;
Kaer ’meus sevel va fenn etrezek ar stered,
Digomz eo va genou, goullo chom va spered.
An Delenn :
N’eo ket er penn, n’eo ket er genou e klasker
Pa vêr en gwirione c’hoantek da zoniou kaer ;
Tostoc’h d’ene an dén, donoc’h en diabarz
’N hini klever ar vouez a dle dihun ar barz.
Er galon ’n hini strink mammenn ar gwir vuhe,
Moueziou ar Vad, an Eün, ar C’haerder, an Drue ;
Selaou pegen skiltrus e komzont en es kreiz
Ha kan, nag e vê ken, vit meuli da vamm Breiz.
Ar Barz :
Senti renkan ouzid ha, daoust d’ar bed goapaer,
Eus a deun va c’halon e kanin va bro gaer.
War zao, va zelennig, ro d’in nerz ha skoazel,
Ha kanomp unanet meuleudi Breiz-Izel !
|
