— 140 —
|
A ra d’o zad ha d’an Arvor
Evel eur gurunenn enor.
Gant eur falz aour e teus medet,
’N eur vragal dre bark ar spered,
Eun orzenn wesk gwiniz daro,
Yac’h ha kras, hag an em viro
E grignol ar c’han hag ar zon,
Tra ma vo Breiziz a galon.
Sonet kaer he deus an delenn
E toa disfi rak he c’herden ;
Klevet hellez war an avel
Moueziou barzed all o sevel,
Ha kalz anê na ganfent ket
Ma n’o dijê ganid desket.
Diskuiz bremañ war da zichenn,
Prosper, e-giz ar gouerijen
P’o devê graet eul labour vrao ;
Dibreder ha c’hoarzer atao,
Tol da lagad war gerz an traou,
Digor da skouarn da selaou.
Pa glêvi, benn forz bloaveziou,
Tud o kana c’hoaz da werziou,
Te zavo da benn, o sonjal
E vi bet eun harp mad gwejall
Da genderc’hel stard en he za
Breiz yaouankaet en eur goza.
|
(Lâret gant an aozer dirak skeudenn
Prosper Proux an 22 Gouere 1919)
————
