zoiirhe hag é cnal a bouïs é hèn d'é souciardèd : lahet, lahet en dud liy-pocriie-zéf, er Sant n*e!las quet miret a rebraichein dehon è grueldèd; rnaes ne hounïas nilra ar nn dén qner cri Iia quen dinatur. Goudé m’en doé bet er gonsolation a hùétet é gompagnonèd c verhuel avel mariirèd , Gùignèr hum Iaquas ar é zeulin, èn ur bedeinDoué d'agréein er sacrelice ag é vuhé , ha harpeldoh é vali, er Sant, laen a joé, e hresantas é houg d'en tyrand, péhanr, guet un taul coutelas, e zistaguasé bèn doli é gorv. Soulïrein e rezant èl-cé er martir, ardi o er blai 455. Corveu er Vartirèd-men e chomns un herrad hemb bout interret; maes Giiignér e a pparissas d'un Eutru ag er vro durand ma oécou$quet, hag e recommandas dehou interrein è gorv ha ré é gompagnônèd. En Eutni bras-cé e yas en irenoz d’er giboès : cavouét e ras ur harliue t hag èl ma ridas ar é lerh gtiet é chasse, er harhue e yas d’el léh é péhani é oé corveu er Vnrtirèd , hag hum daulasétal corv sant Gùignèr : er chasse * p’ün ihiiezant énou, ne rezant droug erbet dehou; maes hum durel e rezant ehuc doh treid er Sant. Er giboéssaour e oé bet souéhet-bras è imélei quement-cé ; mtesdonneie raschonge dehou ag en huné en doé bet, hag ean e inlerras guet respect corveu er Yartirèd santel-men. Er Sant-men e zou patrom a barses Pluvignér, é péhani é cohservér lod ag é relégueu. Refleiion. * Laqueit poén de gonduie ur vuhé haval doh hani er Saent; mses nVHehet quel bihuein èl er Saent na pratiquein ou vertuyeu, ma ne zesquet er péh ou dèsgroeit, én ul leinnein on huhé. Queméret enta ur momand a amzér bamdc eil gobér el lectur-zé, ha groeit-hi é presance en clud a liou ty, eit mu elleint ehné profittein anehai. Collee rérquenienta amzér é tevise guet cn dud, Iki ne gavér quet ur momand tiemb-quin aveit liuim antretennein guet er Ssentl Assaeet pratiquein muyan ma ellehet er vertuyeue remerqueheté buhéieti er Sâent: drès peb tra, groeit reflexion penaus en ol Saent e zou bet joéntet doh Doué dré en orseson, penausé mant bet ruste én ou andrèd ind-memb ha lacn a garanlé aveït 011 nessan. IVe gavehet Sutit erbet hemb n’en dès bet en lair calild-zè. Eït bout salvet n’en dé quet ussès ma rehet profession ag er memb religïon é pé-hani en en dès bihuet er Saent, ret-é Itoalf régiein hou puhé ar on hani liag hèiie en exumpleu mad ou dès reit d’emb. Prati^uet è spécial ver-tuyeu er Sunt, a béhuni é touguet en hanhuc. Én hou ol dobérieu tam-porel pè spirituel, hou péet recotir doh er Smnt. Groeit reflexion ar liou puiié : péh Sant e héliet-hui? Hui e guérhe dré en hent contrel d’en hani ou dès ind quemèret. & &
"S-TfTTra r ER UVÉnzÊCVÈD DÉ A u rjTï' VI» BX AVÈND. SANT JUDICAEL, ROUÉ IIA MGNAH. Er Sant-men c oé mnb de lïoèl, irivèd u hanliue, roué a Vretagne, hag èl mu oé er liohan ug c verdér, é vontas nr en trôn goudé er marhue ag é dad; maes disprisein e ras er splandér ager gouron royal, ha gùtl oé betguei-ou bihuein peur én ur hovand eitchome énur rangquen ihuel. Judicaê!, péhani e oé é crcis 6 youanquis, én un oaid é péhanié vèr qnen taulet guet er pligeadurieu trompus, e Iausquas enta gtiet é vain hu guet é verdér er madeu hag en inourieu ag er bed, eit mo
