Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/812

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Uné ER S/ENT. hai pé ar er hülustre; maesèl ma oé |>erpetcn e süuf ézivarre hagé dreirl e ioénhuas, lia goulieu lium formas cn-liai. Duraud ur goujan, pehani e oé bet forli-rusic, casi ne varliuas guei en anelimiit, hag é zisciptèd e vontas ar é hilêr aveit discournein é gorv, doh er IVottein guet spoué uampet é deur mém, Deuslou d*ei> accidant-zé, continuein e ras er ineinb huhé hetag en oaid a buar-uéguônd vlai. lir Patriarche a Gonstan* linopie, aveit iliscoein en istime e rê a vertu er Sant-men, e zas de rein dehou en Urheu sacret. Leinueiu e ras er pedenneu doli Iroèd er pilér, ha goudé-zé é vonLas eit acliiliue er cerèmoni. Daniel e laré é Overeu ar é bilér hag e ré énou er goinmuuion d‘er ré e yé d’er gùélet. Un tan bras, croguel ér guér a Gonstantinople, e losquaseih cartter a nehi. Daniel en doé annoncet ei* maleur-zé, ta couseillet en doé d'er Datriarche ha d’en Arnpeleur assai en arresteiu, éu urordrénein pedenneu puhiique dihue hùéh ér suhun. Ne oé quet bel cheleuet doh ê brofajù na tloh é gonseilleu; nises en tane zegassas chonge dehai, hagenduderidas ijuenléli der liavouét, én ur hirvoudein hag én ur grial-forh. Unan huin gleniméen dout coilet é dy hag é zanné; uu aral e ouilé é brlêd, è vu-galé, é amièd, péré e oé marhuet é creis er flamme. Er Sant, touchet é Jiùélet ou afiliclion, e scùillas hiileih a zai eu, hag e gonseillas deiiai distannein coiéreu Eulru-Doué dré er yune hag er beden. Dedeine ras fliué eit-hai, é zeourne sùuet trema en nean. Eu ainpeleur Leon e zé liéj d’er visitein hag en doé ur respect bras eil-ou. Leune rasrnemb ba* tissein étal é bilér ur liovandicg aveit é zisciplèd hag un hospital aveit er ré e yé d’er gùélel. Gubas, roué estrangeour, e oé deit de receuein en al-liance endoégroeit gueter Komeinèd, hagen Ampeieurer hassasdehùélet Daniel èt er marveil ag é ampire. Er lioué-zé e slouyas én ur ouiiein doh treid er pilér, hag er Santeiaquas en eu barti d’hum accordein a zivout er hondilioneu ag en alliauceeoé bet groeil élré-z-hai. Gubas, relornet én é ranteleah, ne scùéhé quet é conze ugen dra inarveillus en doc gùèlet, ha scrihue e ras liés de Zaniel aveiL hum recommandein d’é bedenneu. Er Saot-men, tmpoi lunet quement guet en Ampeleur, e goussuutas anlin ma \ché bet luqueit un ttouèn ar lein é bilér. Gouriat lezeu e ré é vihuance ordinaer: yune e ré puar pé pemb dé lerh-oh-lerh lieinb daibiein nitra. Doué è accordas dehou en dona^zonneu a brofacù l»ag a vh’acleu. En dud cian e zé a voslat d‘er havout, ha Daniel e hùellé tlehaï, én ul laquat é zourne ar nehai, pé doh ou IVoitein guet wle er S<entt, de lareL-é, guet ivle e oé lostpmt diruc reiégueu er Stent. ICn insiructio-r.eu e ré d’er ré e zé d er visïteinegonvertissas hiüeiiia béherion: é gon-zeu e douehé er iialonneu caletlan. Émesijue er uiiracltu brassñn e» tlès gj‘oeil en [ieiniit santei-men é contér conversiou ur liabitein bras, liimhuet Edran, pcliani e oé quctan éculér cn Ampeleur. Edrati e oe deit de hùclei er Sant, ha Jjliiu santein e. ras quen loucheit ê cleuet ô gonzeu, ma ne vennas quet mui rctorne de tujiaes en Ampeleur, non pas memb d’ei‘ guér eil latjuat reihtset én è uffirrieu; qtiemêr e rasen liabid a religiou ha cliomee ras hetager marhue é mestjue disciplùd er Sant. Kn ampeleur Leon, pehani en doé uu isùme particuliér eit mérite e écuiér, e goussantas guet poèn d’é retraed, rac ma crcdc en dout hoah dohér ag é chervigeu. Goudé marhue en ampeleur Leon, Dasilïsq e zasde voul maestic ag cn ampire liag hum gomportas a\el un lyractl: sehuel e ras nienib a du