Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/793

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

r ü AVÉKD. ---- SAPïT SABAS, ABAD. 77 velestrage ag é vadeu ; mses er hroaidur-men nfellas<juet stipporlein pêi fai inmr è vorèb, péhunï er goal-dretté lié>, hag ean e yas de chome cïe dy ur yondre aral, hanhuel Grégoèr. llennen hum garguas a volunté vad d'en dessùn, maes vemiein e raseliué nieleslrein é zanné; (|uement-cé e laquas jalonsi ha dissaniion étré en eu yondre, ha monnei e rezant memb é procès. Sabas, aflliget é hùélet en dissantion-zé, deustou nen doé quel hoahcalz opèn elh vJai, e gueméiaser resohuion de renonciein de vadeu quer vil ha quer fragll, péré neoah e luqua quementa gaz hag a valice é mesque en dud, hag hum dênnas én ur liovand, é péhani é oé ■bet receuet gnetjoé hag instruget ar er pratique ag er vertuyeu. Sabas egavé un doustér admirable én é union guet Doué. É zevotion drès-ordinaer, é humiliié hag é vorteficationeu e ras quônt pèl hanaliuein d'en ol menèh ag er hovand en ou doé ur Sant én ou mesque. Un dé ma oé è labourat ér jardrin, ean e iemerquas un avalén carguet a avaleu caér, ha quemér e ras unan, én intanlion d’en daibrein, deustou ne oé quet hoah arrihue en ner ag er pred; maes pe zas dehou chongeal é oè un tantation oé, eau e daulas en aval hag er flastras édân é dreid, Aveit hum bunissein hoah nmyoh, ean e ras rô nezé de chome liemb daibrein aval erbet durand er reste ag é vuhé. Er victoer-zé, douguet ar nehou é hunan, e ras dehou avancein merbet ér vertuyeu aral. Ar en dé ean e labomc én ur bedein, hag ean e veillé dârne ag en noz. N arsâué é labour nameit aveit sehuel é zeourne trema en nean, ha ne gueméré a repos nieit er péh e oé absolumant requis dehou cavouèt. Sourcius oé de bôllat doh en arrouaredigueâh, péhani, surtoutér youanquis, e zou-ur vamen agen ol drougueu. Én ol e admirè é garanté aveil é nessan. Er boulangér ag er hovand en doé laqueit é zillad de séhein ér fotirne : ancoéhate rasag ou zennein en trenoz, ha ne zas chonge dehou meit goudé ma oé allumet en tan. Sabas, péhani c oé presant, e anlréas èr fourne, e zegassus guet-omen dillad liag e dremeinas dre er flnmme hemb en dout droug erbet: er péh e oé bet sellet èl ur merche splùn a brotectjon Doué. Él ma oé youancq ha crihtie, er Menali santel-mene secouré é ol verdér aral èn ou labourieu, hag è yé dé glasque er hoèd hag en deur dfen ly. Chervige e ré eliné er ré glan guet hilleih a soign hag a sottrci. Ean e oé atlâu arrihuet er Itelan én ol exelciceu liag e sorlic en dehuèlian, Doité e bermeltas noa oé bet approeté veriu dré un tantation forli-délicat. É Abad e ordrcnas dehpu chervigê de gompagnon d’unan ag er vepèh, péhani e yé aveilaffaerieu d'er guér a Aiexandrie. É dad hag é vam, péré e cliomé nezé èr gtiér-zé, en hanahuas deusLou ma oé forh-cliangei a houdé en nmzér m’ou doé ean gùélel, hag e ras ou fossible ar nehou eit el laquat d'abam!ônnein er stad en doé quemérei, cn ur brornetleïn dc-hou ur chanche avantajus ér bed hag ur gargue én armé. Sabas, aveit ol rescond, e laras dehui: » Mar pttnisse ordrénanceu er brezél én‘ ur f9C£on quer rusle en diserlerion, pélt sorte punition ne zelie en dont en hani e gùilta chervige Doué? * Er pressein e rant de receu ahoèl ur somme considerabte a argand aveil é zobcrieu; maes ne vennâs quemér meit tri péli eur, péré e ras hoah de Abad,,a pe retornas d*é govand. Er Sant e houicnnas nezé peiunission de bassein pemb dé ag er suhun én ur groh, hag é houlenne e oé bet accordet deliou, É nou é pratiqué ur yune calet hag é partagé ol é amzér ètré er bcden hag el laliour deourne. Sortie e ré ag er hovand der suldènoz, én ur gasse guet-ou