Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/784

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

7(36 , RCÏIÉ ER SiENT. ranté eit er beurerion hag eïten duü clan» pérée gontinuas de eliervigein ean-meinb. l)e certsen deieu ag er suiiuu, ean en doé dulb-mat denzêc peur doli é daul. £ bligeadur e oé bout énon én ou mesque, liaiantein dehai er chervigeu' izellan. Sourcius-bras oé de visiLein è escopti ha de laquat réglemant ñiad é peb léh; ma^s n’ellèr quej. comprenein eu ol poéo ha tatigue en doé bet a gommance. Ceriien cantonieuag é escopti e oé hoah poblet a bayaiinèd. pérée oé quer barbar, ma ne vennent qtietcleuet conze memb ag en Aviél. Ilavallohoent doh lonnèd goué eit dohtud, ha presle oent é peb momand de vassacrein en Escob santel. Er Sani ne zougeas cjuet laboural eit ou instrugein, ha desir bras en doé de receu ergouron y vartir. Discoein e ré ur garantéspècial d'er ré en doé refuset pèl amzérer cheleuet: ean e soigné er ré glan, ou honsoié éa ou afllic-tioneu, ou assisté én ou dobérieu; anlin impléein e ré en ol moyandeu a zoustér eit donnet de bèn ag en dud ahurtet-zé. Er varbarèd e zas de nebedicgueu de vout dougoh : touchet oent bet dré vadeleah , dré ba-tiantset, dré vuhé moriehet èn Escob santel, ha commanceine rezant " _ # ( - = r sentem doh-l-ou ha pratiquein é verluyeu. Erré en doé hum gonvenis-set e angagé er rcral de cheleuet ou bugul, ha goudé m’ou doé cleuet c iustructioneu, ind e ridé de zislrugein ou Vainpleu hag ou idolèd , hag e relorné goudc-zé eït goulenne er Vadient. Elser e zesijuas dehai dis-priseiner pligeadurieu agen treu ciouéet, corrigeinou fal inclinationeu, renoncieiu dfer haz, d’er malice, d‘er vangeance lia huni gùreïn étré-z-hai. . Er Sant e gavas én ur baiaes ar er ma*zeu ré é corolle de houil saut Plerre, ha perdègue e ras quéntéh inemb d’er horolleu , péré e zou ur reste a bayannage hag un occasion d’hilleih a zisordreu. En abitandèd fui iet hum revoltas hag hum gomplodas memb étré-z-hai eit iemel é vuhé gueterSunt. Elmr, deustou ma oè betavertissetagen dangér, ne varujuâs «pieta vonnet d’énouer blaï arlerh, ha perdégue e ras houh guet muia nerh, eit er hùèh quetan inemb d’en diverlissemani criminel-zé. En dud ahur-Let-zé hum laquas den anjulial, d’en outragein ha d’er menacein; maes hanni ñeoah ne gredas laquat dourne ar nehou a gaus d’er respect bras e oé eït-ou. En Escob santel, eit punissein er béherioii inaleurns-cé , ou squemunias, ha hanlér-hand a nehai e oé bet positet gueten diaul; maes ' ind hum adressas anlin doher Sant, péhani.dré druhé doh-t-hai, e bedas Doué eil-hai liag ou delivras. Ebjer e hùellas hoah de dud arul, atlaquet dré bep sorte ciïnhuèdeu. En Escob santebmen e assamblé bamdc er boble ha ne scùéhé quet doh ou instrugeïn. Kecomniandein e ré d en ol lidélèd hanlein en iiisieu, rein en ataeson, laquat er sclavèd c liberié ha pratiquein en oevreu mad aral ordrènel dré el lèzen a grechéneah. Degasse e ré liés chonge dehai ag er promesseu ag ou badient hag ag en oüligalion de vihuein revé er péh e gredèr. . Uèguènd vlailosticeoé a lioudé ma conduié èl-cé en ilis a Noyon, a pe ras Doué dehou hanahuein é tosté é ser dehuéhan. Er Sant e annon^as é varhue de zisciplèd un nebedieg quênt ma couèhas èn c glinhuèd mar-huel. Doh ou gùélet é ouilein , eun e laras dehat: < lYlium allligel quet, inem bugalé; hui e zelie tjuêntoh lium rejoeissein guel-n*eign. Ahoudé guer^o é huannùdan arlerh en uchèmant ag er vuhé-men, hag é lesiran boutdelivretag er misérieu ag er bed-men, péré e bouise quemenl ar*n-an. * En derhian ne barrasquei doli-t-ou a gontinuein é bcdcnneu. En