Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/722

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

kk Svemt. e» nombre bras a viracleu e ras Doué énou dré intercesMon é servitour fldel. En iiml e zits a voslad de visiLein bé sanl Maihm in, ha sâuet e oé betnn ilis mani(i<| én é inotir. En liiiguenaudèd , pousset dré ur furi sa-crilége, elo^qua$iod a reiégueu er Sant, mtus i|uement-cé ne cliervigeas meit de gre$quein muyoh-nmi devotion er boble é quevér er Béiôg san-lel-men, Uas or pei hindèd-cé e oé qn«n hautel <|uôot er rovolulion , m'en dès bet contet liés , de houil er Sani, beta huéh-uéguênd paraes a ziar er ir.aezeu, péré e yé d'é ilis é prehécion. Sant Matliunu e zou inouret ehué e eseopii Gùénèd, è spécial é paraes ^uistinic, é péhani é hès ur chapclle, füili-liantet guet er berhinderion devot, KeiItkïioii. Er Sant-mene oé bet persecutet, anjuliet guet tud diraeson Imligati-ctance; majs soutïreine ras toul guel un doustér hu guei ur baliantiet admirable. lJéh quer palianl oéer Saenl, mxs péh quer colérus omb-ni! consideret cueifèdeu agergolér, lia hui bou pou Uorreurdoh er péhèd-cé. Er gotéi e revinne er yehèd, e dreboule repos cn ine;m liag e lame guet-n-oh er ra;$on. Pihue eelle suportein undéncotérus? Hihiieevourre é compagnoneah un dén, péhuni e d;eie eit en distérrun tra ? Un dén é colér e zou un dra estrange hag borrible de tiùélet. Agergolér éla lioali er baz , er niatice. er goat gonzereali, er malloheu, er vangeance, er imikreu. Petra! méritel e mèsen ihtierne dré me fchedeu, lia ne vennau souffreiu nilra eil en effacein ! Er Ssent endèsaoduret ou martir eit 4é-sus-Chrouist. ba mé, rfellan souffrein nr gonze bemb-quin ! Mar consi-deret é ma dré berrntssion Douéc an ihue guet-n-oli er péli ou laqua de faclieiu, lini e soupiou d'é volanté liembhum glemmeha hemb colérein, Douê ne daule quet ar-n-oh ergurtm quel iiés gùéb èl ma en olfuncct. Mar mauque hou pugalépé hou serviteiïon a hobér ou devser, cor-rigel-ind, ïnaEs hemb colérein : er golér ue chervige de nilra a vad : er golér e zou ur va;strcs rai ful aveit <]es<|tiein er verlu dJer réral. Ne zeliér larel, na gobér, nag antrepreoein nitra durand ma sanlér er galon treboulet guet er golér : ret-égoiïos ma vou tremeiuet er galonnad-zé, ba ma voti calmet liou spei èd. JL& TTf JLE.i TB' SL, "ï JUU

®Jï! SS £» DÈCVÊ1> DÉ A VI£ CALAH-GOÜYAlt. SANT GOBHIAN, ESCOB. Er Sant-men, guenédicq a escopti Gùénèd, e oé sùuel a dud a noblance péré, quentéli èl maoéén oaid de zesquein,e rasdehou meislreabil, aveit ansaignein dehou er sianceu ag er bed. Ou intanlioii e oé in*én dèhé occupet, én amzér de zonnet, urgargue ilitic! benac ér ranteleah. Go-brian e broliltas merbelag en instr uctioueu e oé reil dehou, hu discoein e rê déja tin devotion drest é oaid bag ur garanlé vras aveit er btuïaï. Qucntéli èl ma oé capablc de choége ur stad a vuhé, ean e zisclierias d’é (tud é vennéhum raniein dén a ilis, rac ina hum santé gallmet guel Donc d’cr stad agloèregueah. Eil donnel de vout abil é lczen Doué , en dên vouaricq-men bum ras nqiiérhd’er$iudi ag en tologi, hag bum dennas cit quemeul-cé, én alibali a Hhéuis, eit bout scoleil énou guei ur menalt, péliani e cxpliqué er Sciïlur Santel. Er Sant c gavas ér bovaiid-cé en double avaulage dïuim instrugein lia d'huni foiineïn d'cr batïtection