Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/661

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

r\ '^il ■i M CODtL-mQïlftL. — santés itedvice , TNTANVÉS. 645 ha gonynn, lia dotigue e ré perpet ur cilïce forli-rnsie. Yunein e rè batwié, meit d'er sulieu hn d’er goulreu, é péré e ré deu bred dïstér. Deustou m’hé doé nr yehèd forh-délicat, Lremeine e ras deu-uégnènd vlai liemb daibrein na quicT na pesqnet. D’er merhér ha d’er gùrnér, l>ara hn deur e réoï lié bihuance , ne verne péh quer calet oé en amzér, hi e yé ordi-naeremani diarhein d‘en ilis, ha mar-a-huéh é vélié het guellelhé hélie doh en traceu a hé goôd. Maes doilgue e ré hé botteu édan bé basal, lia hi 00 lieméré pe gave unan hcnac. Jamtes n‘lmm chervigé ag er gulé e oé ên hé hambre : er péh a repos e gueméré e oé ar en doar nuali. Tremeino e ré en darne muyan ag en noz én orseson. Durand hé labour, er Santès hum laqué attâu é presance Doué: Tiès a hùèh èn dé, é hc d’en ilis, é pèhani é clâsqué ul lch retiret aveit bout liproh de ouilein. I*e ne oé quet remerquet, hi e bedè stouyet ar en doar e hlubé guet bé dareu. ha hè devotion e gresqué hoah pe doslé d’er gommimion: cleuete rc en 01 overenneu e oè laret bamdé én ïlis ma oé. Doué e accordas dehi conso-lationeu intèrior, ha hi hé doé mar-a-hùèh ravissemanteu a sperèd. Goudé marliue en Dug hè frièd. en inianvés santel e yas nezéde chome derhovand-cé, a béhani hèmerh Gertrude e oè Abadès, hn quemèr e ras cn hobid n léannès. Ne vennasquet neoali bum angageiñ dré rô. eit bout liproh de sécour cn dud maleurus drèbé alacsonneu ; macs miret 6 récn ol règieu ag en urh gnet quement a fidélité èï hanni, Hum izellad e ré beta ehervige peb-nuan. ha gohèr pcb sorte labour dré en ty ; haga pe hum offré el léannésèd d*er gobér cn hè léh, ne oé quel contanG ha lii e laré nezè : « Huj e zou prièdeu de Jèsus-Chrouïst, ha mé n’en don ineït unnn ag é servilourésèd. » Er santimanteu bras-tè a hnmtlité e rè dehi quemér perpet en dehuèhan place èrhaire ha doh taul, ha chetu er pri-vilège hemh-qtiin e rè dehihè zitre ha hè droèd a fondatourés. El léan-nésèd aral n’elïent quet mlret a admircin hè humilité ha hè dotislèr, Él ne zougué meit dillatuset, unan ag en hoèresèd e laras dehi un dè : « Pe-rac é toiiguet-hiii er pilloteii-zé ? Gùel véhé 011 rein d’er beurerion. » — « Mardisplige mc hnbidd*oh, e rescondas er Santés, prest-on d lium gorrigein a me faute. » (Jùittat e ras qttentèli en habid-cé eit quemér un aral. Discoein e ras hé resignatïon parfaet de volanlè Doué, pe oc bct an-rioncet delii miarhueen‘Dnga Silesi, hc mab, pèhnni e oèbét lahel dré en Tartarèd èn ur hombat. Ê léh ouiiein ha hirvoudein , Hedvige edrugai-rèquas Doné en doutdegâ.sset dehi er groéz hag en af[liction-zè. En Aba-dés , Ité merh, ha hé gôuhé e oè bet afüiget-bras clenet ur gucvel qtien triste; iujes er Santés ou honsolé , én ul laret. « Done en dès dis-poset a me mah èl m’en dès pliget gtiet-ou. Ne zeliamb quet hun bout qnin volantè meit è hani. » Én ursehuel hè detilegad trema en nean, Iri e ras er beden-men : « M‘hou trugairèqua, ô mcn Doué, hou pout rcit d’eign ur mab qucn devot, péhani n’en dès quet ccsset a me harein , a m*in,ourein , pèhani jamoes n en dès groeit d’eign en distérran displigea-dnr. Ur joo vras em boè doh er gùèlet è vihuein ; mses tir joè hilleih hrassoh e santan dohcf gùélot, drè é varhue, è vont joéntet doh-oh èn hon ranteleah, O men Douè, me recommamle d*oh a greis me halon é inean, péhani e zou quer prècius deign. » Er Santés e laqué èl-cé é ca-lonneu er rèral er snntimanleu e oé én hé hani, Hé humiiitée oè bet rècompancét ag en donaezon a viraclen. Rantein 614 Büiié