Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/630

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

K En Sfli-M. * ranté tinér nveit ou merh t li;ig e zesïré cavouét ur chanclie avanlajushag innmable eït-hi.

Nezéé vihue ér vro-ze unEutrn brasha puïssani, lianhuclConomor,contc a GornoiiuillCi péhani e oé un dcn bruial merbet, péhatii Imm chei vigc ag er slatl a liriedeleah nveil coutantcin heml)-quin é fal inclinationeu, hu non pas avcit en dout ligné. Quenic!i èl ma hùèlé c voès brasés, er bar-bar*zé hi lahé hag c gucmcré un aral, pchani quènt pèl e receuc eltuéer mcmb treitemmu. Liés é ocdeit èl-cé de voui intau. Er merhèd cndcc a ia fin qncment a horreur doh-t-on, ma n’en dché quct vennei «r verli miseraplan er hrmér nveit prièd. Conomor, péhani en doè gùrlei Triline, cadmiras hc brahuité» hag e zav£ensd,hi goulenne guel hézad. Varoch, péhanie gârè (jtiement ttr vefh qner parfaet, hun» gavas mnbarrasset, ha ne hotiiè [)etra .gohèr. Dongein e ré colér un dén quer puissanL, pchnni e vèlié deïi de vout un anemïs terrible dehmi. Goudé en dout groeit mad c reflñxionen, ean e guemèras er rcsolution de refuse é verh de Gonomor, én ur holein c refuse dré zigorécu honesl ha gracitis.

Conomor ne golhis quet courage : ne chongé noz ba dé nameit de ga« vouét ur moyand benac d‘obtenein er pèh e houlenné. Èl ma cleuaslaret penaus snni Guôltns en doè guclteil bi as ètal er Honte a Hùénèd, ean e yas de gavouét en dèn sniUcl-zè, hng e assppas er gounie drè è bedennen. Clusque e ras en irompein, én ur bromeilein dehouchangein a vuhè ha gobèr nr benïgen sincèrag en toifcelteuen doé commetlel. Maes Guéltas, péhanï e hanaliuè c imur cruel ha barbar, ne vennas quel hum vêlein ng cn affser-zé : disclncriein e ras reih dehou pennus cn en déhé offaneet Douè hag é véhè bet lodèc èn è dorfieUen, èn ur goussantein d'un al-liance péhani e vèhè maleurus eil Triliue, hag cn déhé groeit d*hè |zad mcrhuel guet er chagrin. Jlais ol (juement-eè ne rliervigcas nameit de gresquein eu dcsir endoè Conomor den dout er Santésaveit prièd. Cre-dein e ras é véhè deit ean-membde bcn ng en affser-zè gùel aveit lianni aral, lia nionnet c ras de Hùènèd de gonzc doh Varoch. Conomor e implèaser pedrnncn htimpfan, er promesseu caèrran eit obtenei» Trihnc guet é zad. Varoch, pèhani ne hotiié petra gobèr, c ras galhmein sanl Guêllas, hag e laras dehou, (|iientéh èl ma oè anihuc : < Mezad, chetu amcn en entru Conomor., péhuni e venne absolumant dimèein dVm merh Trilinc; mjes me zischerie nVn dou quel hi meit a guement ma vèhet coutant: m’hi !aqua ctré hou teourne : gùèlet ha hui e vennc hi accordein dehou. » En' Abad santcl. pèhani e zougé ur brezcl terrililn ètrè en eu Gonie, e laquas ol è gonüance è Doué, hag e laras tie dad er Santés, 61 drè tin inspiration a ziar-lnè : c Me receu a bcrh Douè en donsezon e retd eign ag er rSrincés, hou merh. Me rescondou d’ob a nehi, lia mezou èn gorto penaus Douè ean-memb e vou men goa-rantc : lia hui, èn ur gonze doh Conomor, goudé en doni groeiL dchoti promettein guet sermant n'en déhè quet goal-drettet Trifine, hou pèet chonge è ma a men dourne, pé (juênioh a zourne en Eutru-Douè, é re-ceuet er Drincés-men. Chonget a dretiein er prièd-men e accordér d oh, non pas mui èl merh un dén, nta?s èl merh en Eutru-l)oué, pèhani eart-nienib o ra cargue d'oh a nefii. » El cè en ferèd e oé bet groeit, ha Conomor e gassas è bricd gtiel-ou d’è gaslei. » = En eu brièd-mcn e vihuas un herrad assamble; maes Trifine litvm ga-vas chuc brascs, hagcr pèhe zeliè cresquein caranté hè frièd, ne cher-