Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/622

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

T!ntf, FB SJÏ-IVT. - roanl. Colcr c dacJ e zistannas añfin, pc oé IiPt rcït dchon co nrgand ag er rniliicr nn doé giiei lict, ha nezé c laras d'é vab, mn ne venné q»et srntcïn doli-t-on, c telié renoncifiin <ré ol zanné. KrancBPS, pehani e vrnné i>o«t «r ffiiir {iiseiple dfi Jésus-Clironist, e arcordns er péh e oé gonlennel guet-ou : hum zihusr|nein e ras memb ag éziilat, én til laret fiuêt doustér de dad : « lïetn hermen me mèshoucalhuet me zad, mem )>oii bei rnpn nmi a racson de hu et, hun Tad péhani e zon én nean, rac I)oué lieml>-quin e vou rne zreso! lia me,ol esperanre, » Kr Sant e gtic-méras, aveit hum holein, trr gnli vantel e oé liot m esantet dehou, rranrsps, péhani en doé nezé pemb plai ar-n-uèguônd, e sorlias ag er guér eit cïnsque ul lêh retirei. ha cleuet oéé cannpin a voéh ïluiel, dréen heivteu, mêlationeu en Eutru-Dotié. LVvanden larron fi goiifihasai’ nehon éñ ur hoèd, hag èl ne gavent quel nitra arnehou, ind er goal-dreltas liag cn taidus én ur fozel, carguct a cei h. Er Sant e drngairéqi)as Doué ng en avanlur-zé, hag e gontinuasé hent. Afrihue ér gnér a Gtibio, ean Imm l:u|iias de chervige en rJiitj Iôvre én hospïtal; enn e holhé ou zreid, hôg e voquc mémb d’ou gonlieu. Un dèn maletirus, péhani en doé é facc daibret gttel ur malitouchc horrible, ha péhant ne gavé secourc nemh léh, e zns de gifvonét Francres, ha dré er respect en doé aveit-on, c vennas hwm durel étal é drcid; mses er Sant en arrestnshag er gùellas, én nr voquein d‘é houli. KI ma credé attùu c oé oldiget de lahourat aveit reparein ilis Sant-Damian, h’ilancxs Irnm laqtias de chairreir) alaesonnett eit quement-cé, hn donnet e ras de guôstal niemli ér gucr a Assis. SoulTreiu e ras ênou peh sortc anjulieu a herh c guérent hag a bcrhèamièd a hùèharal; maes pronttein e ras ag en occasion-zé aveit. huin exelcoin èr pratique Dg en honiitiutiorieu. Golière ras reparein en ilis-cè, hageññ-memh e labourns guet er va^onnèd, èn ur zougue. mein ha pri delmi. En deyolion en doè eit er Hùèrhièsc ras dèhou hoah gobér ur guêste eit reparein eliuè iÜs Inlron-Varia-en-vElèd, hanhiiet Fortionnôl, pèhani e oé presie degotiéhc* Er Sïint e choègeas memli el léh-zc aveit e zemeurance. Ur> dé mn assrsté èn Overen, Francacs e eietias letnnein èn Avicl er lionzen-men c laras Jésus-Chrouist d’c zisciplèd : ne gasset gnet-n-oh nag cur nag organd, na pourvtvsioneii eil er voyage, na deu habid, na boitèu, na bah erhel : hanalmein e rastlré ur .sclterdèr surnaUirel c oé queinent-cé er pèh e houlenné Doué gnet-ou. Turele ras è voUpii, re-noncie e ras eit perpet d’en eur ha d’en argand; quemcr e ras iir sai pcur, unari hemh-quin, hag éstaguas èn dro deïiou guet nrgorclen. Intampius èï rnn oé eit gloer en Eulru-Doué, er Sant luim laquas hnrdéh-mât de herdègue er Jjenigen ; Jiag è gnnzeu en doé qnemenL a vertu, nia tou-clieni ol er ré er cheleué. Gohèr e ras conversioneu admiraJrle, drè é examp!eu hn drè è instructionen. É védiiationeu e oé ordinteremant ar Bassion Jésus-Chrouist, hag è zeulegad e oè hseet a zareu. Unan ag é amièd, èn ur dremeine nn dè dirac iïls er Bortionnêl, er ïdeuas é oui-leïn hag è hirvoudein. N’eIIas quet miret a rebraichein quement-cé dehon. « Ouilein e ran, e rescondas er Sant, ouilein e ran Dassion mo Salvèr Jésiis-Chrouisl, ha nc zelian quet em bout mèh é ouileïn è publiq marlme un Douè. » #

Er vuhé drès-ordin?pr e gonduiè Franraes, er garantè herhnidant en doé eit salvedigueah en ineanneù, e irispirasde zeuzôc dén santel en deslr

= . 4