Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/594

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

HÉ KR SjEWT. péhani en doé ur sperèd excelf;trit hag e oé ftdel d'assistein én é instruc-' raide ag er guér t péhani e oé pinhuiq Iiag ejoeissé ag ur reputñtion \ad. Diaes oéé liaiheu de dorrein; maes queniéli è! mfhé doé cleuet sant Paul, Doué, péhani e gonzé dré guèneu é apostol, e zïstaguas aquêrh hé Iialon doh en ol treu crouéet. lïenoiicieiu e ras quentéh d'er bed ha d’é vaniléeu, ha ne chongeas quei ntui u ziméeiu; a nezé hé gusquemant e oé foi h-simple ha inode<s(e; trenieine e ré en darne muyan a hé amzcr ér soütud hag én ora^son; hé ol stmli e oé de vihuein rcvé er régleu hag er Iiortseilleii parfaettan ag en Avïél, ha gohér e ras rô a hùéi liitcl. Er bed e oé marhue aveil-hi, èl ma oé-hi inurhue aveiL er bed. L1 ma oé bet gouleunet guei-hi perac é vihué èl-cé quer relirei ha ma changé mode én hé gusquenrant, hi e rescondas : * Ne gavan quetamzér erhoalh aveit trugniréquai Douéag er graece en dès groeitdeign de vout crechénés, hag er galilé-zé em obJige de gonduie ur vuhéhumble. < Hé zud, pérc a gommance ne gomprenent queLnitra én ur fsegon quen drès-ordina*r de vihueiu, e implêas menaceu, conzeu caèr, hag en ol moyan-deu possible aveit hi dougue dachihue en alliance hé doé commancet. En dén youancq guet pchani é telié a;redein e laras eliué dehi en ol rae-sonnieu capable de douchêin héhalon; er servilerion a dy lié zad, en amision, aniin queinent hani hi lumuliué, ol é rent ou fossible aveit hi Iaquat de rein héhoussantemanl. Èl ne chcrvigé de nilra eu ol moyandeu-zé, hé zud luun adressas doh erjuge ag er guér, péliani e vena^üsgobéi’ dehi souffrein en tuurmanteu brassan, nia ne garé quet sentein doh hé bèrent, É inlanlion e oé hi scontein ; maes er Santès ecbonias qucr fermc èn hé resoliuion, ma oé belhézad ha hé mam obliget dlii Iausquein de vilmeiñ èn hè liberté. Triomllein e ras ag eii ol eombaiteu-zé, lia ht e sellas èl hé aneiniscd cruellan er ié e l é seblanta ziscoein dehiquement a garanté. Tliècle, pe hum liùélas un tamïcg liproh de hélie inspiralioneu er Sperèd-Saulel, e brofutas ag en occasion-zé aveit acliappe a dy hé zud : abandonnein e ras hé zad, hè mam, hé ol danné, én ur guir, er péh e gâré muyan ér betl, aveit lièlie Jèsus-Chi ouist, pchaui e zalhé lèh dehi de bep tra. Monnct e ras quentch de gavouét saiu Fnnl, aveii receu c insti iictioneu. N’lium gôutanté quet a chcleuet è gonzeu, Iti e spiè mat é goiidui, aveil rcglein hé buhé dolié haiii, denstou pèh quercalet oé è fietjon de vihuein. Morlelicin e rè hé squêiuleu, ha casliein e rè hé horv drè er yune ha dréer benigen, Necessc a gontainplein noz ha dé misc-ricorde cn Euliur-Doué cn hé andrètl. Neoah en dèn youancq, de bèhani é oé dimèet ha péhani e oé puissant èr vro-zé, e ras hi hlastjue partout cil coulautein er garanté en doé eit-hi, pé quêntoh eit vangein en disprisunce hé doé groeit a nehou. Iltsolein e ras hé reliiance; mses caèr en doé bel gobér, n‘ellas (}uei donnct dc bèn a nehi. Furiet, ean hi disdaerias avel crecltènès tl’er goarnour ag er brovince, jièhani e ras quenléh hi arreslein» hag c ôrdiénas dehi ado-rein douéèd er l anteleali. Thècle e lescondas guel connige è adorc erl giiir lïouè lia n’hè dèhé jama-s adoret ijuin Doué naineil 011. Ergoarnour hi hoiulanuus nezé de vout exnoset d*el lônnèd goné eit bout devorel.