Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/578

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

560 EUFIÉ EH Duvid : men (Iest|«et e huès, o men Doué a zrebi me youaoquis, ha ne cessein a zisclsericin hou piirhudcu. Er Santés-men e oé guenédicq ag en AUemagne.. Hé zad ha hé mam, ravisset é hùciet hé devotion hag en dispositioneu bras hé doé avelt er vertu, hi ku|uasén ur hovand, d*en oaid a eih vlai. Er Briolés, péhani e oé car dehi, e gueméras ur sourci spécial d'hi instrugein ha de formein hé halon d’er pratitpie ag en devotion» én ur inspirein dehi, dre hé discoiiMeu ha dré hé exampleu, en ol vertuyeu capahle d’hi raniein agréable de Zoué, de bchuni é lelié consacrein hé gùérhtmt. lïum gou* tantein e ras a zesquein dehi er psalmcu, ha ne vennas quel m’hé déhé gouyet cannein nitra quin; mses er Samés e ras hanahueln soudèn é oc instruget dn inlérior dré ur maesire aral, péhani hi distaguas a nebe-dicgucu doh en ol ireu crouéet, ha hi laquas ér stad de receu darem-ptedeu er Sperèd-Santel. A zrebi en oaid a bembzêc vlai, hé buhé ne oé nameit ur gontampla* tion hag ur ravissemant cominuel. lié ol sludï e oé clusque hemb-<juin trêsolieu en nean, hag er Sperèd-Saalel e scùillus én hé inean en ol sclaerdér necessér aveit oti disolein. Mses Doué, aveit miret n'hé déhé quet ancoéheit dre en ol favettrieu-zé hé izeldaet ha hé misérteu prope, e bermetias ma couéhas é ïnlirmïtéyeu bras u gorv, péré e ras dclii slleigeal ur vuhé langnissus hag e chervigeas mat eit purifieln ha rantein parfaeitoh hé verlu. Guet erstad-cé a languisse continuel, hi hédoé liès clinhuèdeu bras ha gloézus merbet. Hè horv e zas de vout quen irset ha quen dineihet, ina oé liaval doh en anqueu ha doh limage er marhue. Jamms casi n ellé quêrhet pe oé gùellan hé yelièd; maps scl goannan ma oé a zianvés, sel ci ihuan oé hé sperèd dré en darempredeu segrèd hc doé guet Doué. ïlildegarde en doé liés revélationeu : Douéc ras dehi un lianùuedigueali caèr ag er mistérieti ihuetlan, hag uo antandemunt quer sclter ag er vulié spiriluel, ma avoué en dud abilian ne ôé nameit Doué heiiib*quin en dèhé guellet desfjuein dehi er pèh e houic. Ilnm sanlein e ras inspiiet dré ur voéh intérlor dc lnquat dré scrihue hé revèlationeu, aveit m'en déiié bet er réral prolittet ehué a neliai; maes er Sautés e vennas quemér ar guement-cé avis un abad santel, péhani e assuras dehi è té er voch-zé ag en nean. Composein e ras enta u! livre ag er visioneu Ing ag er revéla-tioneu hé doé bet én hé buhé. Eii Arh-Escob a Vavance, sant Bernard M ha lud santel e approuvas el livie-zé. Hanahuein ha disclscriein e rezant é oé er Santès conduiet hag inspirel dre er Sperèd-Sautel. El ne vanque quet jamaes en dud, pcrc e gnndnnne er péh ne Iniiiiihuaiu quet, iir ré benac e zispennas inour ha repulation er servilourés lidel-inen de Zoué, hag e glasquas hi iaquat de vout setlet èl ur follês hag avel ur sorcerés-Ilildegarde e drugaiié<|uas Doué, liag c souffras en oulrageu-zé» liemb laret ur gonze hemb-quin aveit hum excusein. Deu vlai gondé, er pab Eugène, trivèd ag en hanliue-zé, pèhani hum gavas èr guér a Drèvc, é hùèlet é oé partagel en dud abil a zivout el livie a rcvètaiioneu santès HihJegarde, e assamblas énou urHoncil, ê péhani é oé trihuéh Cardinal hag tm nomhre hras a Escobôd hag a Abadèd. Sant Bernard e zihuennas hé haus, hag e gonzas dirac oj en assâmbtc ag en treu marveillns e l é Doué éi lèannés santel-men. Er Pab, pèliani e og foih-souchet, c vennas csaminein davauiagcer hùirioiuié a