Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/569

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

zisci|>!èd‘. ljag en trenoz vitin, unan a nehni, lianliueL Paul, e laras pe-naus Uoué en tioé revélet dehou en en doé preparet til léh én neanaveit er iiénitandés Thaïs. Diar er revélation-zé, Paphnuce e yas quentéh tl'er hovand aveit ten-neiu er Santésa hé frison, hag unnoncern dehi ê oé achihue lié fenigen-heu. Thaïs, pêhanien doé eune a jugemanteu Doué, péhani nluim gavé (juet digne de vout laqueil é compagnoneah priedeu pur Jésus-Chrouisi, c Itouleimé ehome énoti bet en aclièmant a tié buhé ; mats en llermit santel ne vennastpiet permettein cjuement-cé dehi, rac ma oé assuret é oé pardonnet dehi hé féhcdeu. Kr Santése larasdehou penaus u iioudé ma oé anireet èr hovand, lii lié doé bet perpet liè féheileu diraché dcu-iegad ha n'hé doé (piet jamas cesset ag ou ouilein. Quement-cé e zôu caus, e rescondas Paphnuce, in*en dès Doué ou fanlonnet d'oh. Thais, sDi tiet a lié IVison, e vïhuas pembzôc dé goudé-zé c rnescpic en hoércsèd aral: Doué, comatit ag er benigcn hé doé groeit, iii zenuas ag er bed-men dré ur tnarhue eurus, péhani hi latjuas éposilion ag er bonheur èternel e oè preparet aveil-hi.- llcCEc^ion. Er béhourès vras-men e renondas, non pas hemb-tjuin iTcr (lèhèd v mujs d o! er péh hc tloé gouñiei dréhè zru(i<| inlâme. NVndè quet assès nôllui doher pchèd iiierhuel, ret-é hoahpôllai dolren occasioncu dangerus a nehou. En AvïêI e ordrcned’einb tcnnein e! lagad lut irohein eu dourne, péré e zou eit-omb un occasion a béhèd, de huet-è, qùiiiat er pèh e gùrumb muyan, mar dè (luenient-cc eit*omb uuoccasion d'offancein Douè, Hâg er gobér e ramb-ni? HLirn forhet ehuc ag er pligeadurieii mcmb perinettel, a guement ma ellehet. Sel-mui ma hum forhehet ag er pligcadurieu ag er bed-meji, sel-muié tanhoéhcter honsolationeu ag en ncan. Er morieficaiion-zè e barrei doh-oh a gouéhc èr péhcd. Laretliés: ur momand a soitliVance er vuhè-men, eindelivrou a hilletli a zèyeu a donrmanl ér ptirgatoèr; me nics (juemeut a garanté doh-eign me hunan, ma ne vennan ijuel hasardein nilra : ret-è ma vein er bouiTeùu hag er manir, er sacreficalour hag eu liosti tout assamble. * Ila ne cliL*rvigehé er mortefication nameit d'em ranlein haval doh me Salvér crucelict, chelu ussès eit gobér deign lil hârein. Hi c zegasso chonge d'eign ag ev péh en dèsanduret men Douèaveit-ou. O me halon! mèn c mu ha garantc avcït Jésus? Mar er harès, te zelie boul haval doh-t-ou: ma ne vcnnès quet bout lodèc én c souffranceu, n’esperès quet chuè bout lodêc éu è hloèr. O me Salvèi', liui e hucs me haret ijueincm: mar e mès ttr reste distér a gaiantè cit-oh, ha me ellehé bihuein hcmb souffrein p’houcùélan ar er groèz? Stf *Tr3

EU «UAUZECVIiD Dli A VIS SA.NTAIIBRÜ. EX.\LTA l lON EU 0 UOÊZ -S ANTEL. I:xaItailon, de larei-è, triomfle er Groèz-Santel, c zou urgouil insti-Uiet aveit inourein er mitnoèr ag en dè, é péhani er‘groéz sacret, ar béhani encn dès Jésus-Chrouist achihuetcn ccvre a Imr Kedamption, e Ü32 r &