Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/551

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

6 SAMAMBRE. —* SAST AïtNOCL, ESCOB. e ras hanahuein en er pallme il'»ir siad aral. Kn istime genéral en doé en ol eit é vérite, e rïis d*er IiohJe a Vetz er goulenne aveit escoh; hag accordet oé bel deliai, deustou ma ras é bossible dré c 5r,areu eil rcfuse er gurgue-zé. Arnoul hum aqùiUas guet (idélité a ol deva?rieu ur hugiil mad. Er> ol e admiré é sourci, é zoustér, é furnés hag è cliarilé, é spéciat é quevér er beurerion, en dud clan hag en estrnngerion. On assïstein c re guet quement a libéralité, ma té ré a gucmeni lélt d'er havouét cit receu guel-on ur soulagemant benac én oü miséricu. tJr rol en doé ag en olj)eurerion ag é escopli, Ita pourvaeein e ré bamdé <l’ou dobérieu. Ean e ré un diguemér*mat ag er venèh hag ag er berhïnderion; ou logé cn é dy, e holhé ou zreid* e ré dehai de zaibrein, hag a p’ou doé dobér a zillad, ean e foürnissé dehai quônt ma pârtient. Un dé ma n’en doé ni-Ira eit soulagein er beurerion, ean e hùerhas d'un Eutru bras ur bilig argand, péhani e bouisé deuzêc livre ha tri-uéguônd. Goudé marhueen Eutru-zé,' er biïig-cé e oé bet cassel d'er roné Clotter, péliani, pe hana-huas ne oé bet gùeibet nameit eit soulagein er benrerion, hi davoeas d’er sant guet cand péh eur abarh. Arnoul e oé douce ha carantéus é quevér er réral, mtes htim drettein e ré ean-memb guet urrustôni eslrange. Dougue e ré perpet er cilice; yune eré lïés; tremeineeré mar-a-hùéh tri dé lerh-oh-lerh hemb dai-brein nitra, ha gondé-zé ne gueméré hoah eit magadur quin meil bara heye ha deur. Impléein e ré en durne rhuyan ag en noz én orseson. Clot®rf roué a France, en doé parlaget é rantehah é deu lod, ha laqueit é vab Dagobert de vout roué ag en Austrasi. Laen a gonfiance hag n istimc eit er Sant-men, ean en hanhuas de votttqiietan mïnistre Dagobert, hag er pcn quetan ag égonseil. Er Prince-men, durand mi héljas instructioncu hagaviseu ArnouE, e rantasé sujité etirus, Eo Escob santel-men n*ellé quet mui resistein doh en desir bras cn doé de vihueïn ér soEitud : goulenne e ras permission guct er Roué de gùittat é balaes. Dugoberl, péliani hum gavc rnad ag é aviseu, e re-fusas a gommance, ha gucl eune anfinja zispligc de Zoué, e bermeltas dehou htim dennein él léh m’en déhé cârel, hag er honjnras bemb-quin d’en assistein dré er secour ag é bedenneu. Pe oé bel cleuet larel ér guér a Vetz é lelié parlie en Escob santel, é dy e oé bet gronnet guet un afin â dud peur ha miserable, péré ue ccssent a ouilein hag a grial. Er Sanl ou honsolas a guement ma ellns dréé gonzeu tinér lia dré è alaesonneu. Arnoul e yas d hobér é zemeurance én nn deserli doh mannéicu er Vosge : cassè e ras guet-ou d'é hermittagé ur certmn nombre a dtid lôvre eit occupein é charité, hag a venèli, eit bout ef hompagñonèd ag é benigen. Énou é tremoiné en darnc muyanagen tlê hag ag en nozé pe-deinDoué hag écannein é vêiationeu. Ean e ranté derréclan-zéer eher-vigeu izellan ha pocniussan; e réou guléieu, ou hambre, ou hégnine ; can e bansé ou drougueu, ou golhé, ou dalhc propc. Él ma considerc Jésus-Chronist é peb-unan a neliai. n’en doé qnet poén, joé memb en doé é féahein en dongér liag en horrenr e inspiro cn nature eit en oevreu-zé a viséricorde. Doué e buriJiasé verlu én ezeleiceu santel*zé, e ôproas é fidélité, é !>atiant®t hag é garanlé, hag er honduias èl-cé dre en as-sistance conlinuel ag é lirtece bet er momand eurus ma leüérecom-pancein é labourieu. Pe huélas Apnoul è oè arrilme cn aclièmanl ag é vuhé, èqtteméras un •^