Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/529

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

28 £ST. JLSJLJ SANT AÜGUSTm, ESCOB. 3H BW EIUVÈD DÉ AR-N-UÈGÜÈND A Vlg jfiSt. SANT AUGUSTIN, ESCOB, ' Sant Augustin, unan ag er brnssan Doctoi èd ng en Ilis, e oégannet ér guér a Dagaste, én Afrique. El m’en doé ur sperèd caêr ha dispo-sitioneu excellant de ze$quem, ean e^avan^as quement ér studi ag ér siunceu, ma oé admiret, d'en oaid a uéguênd Ylai, guet en dud abil-lan. É dad, péhani e oé idolatre, e lausfjuas guet-ou rai a liberté, hag Auguslin e gouéhas a nebedicgueu ér brassan disordreu, En amzér memb ma oé croaidur, é oc laen a orgueil hag a vanilé : ne glasqué meit bout rnèiet hag istiniet guet en dud. Hum Inquat e ras de leinnein fal llvreu, de hanteinen ihéâtre, er hompagnoneaheu dangerus ha de hélie er fal esampteu, Er maleurus Augnstin, tourmantet dré en norh ag é fal in-clinaiioneu, hum abandonnas èl-cédebep sorte fallanté ha libertinage; mses ne oé quet abandonnet gnet Doué. Sanlés Monique é vam, péhani en doé desquet dehou é hedenneu hag cn inslruget ar er mistérieua hur religion, afdiget é hùélet fal vuhé, ne cessé a ouilein dirac Doué hag ag er stipliein de sellet a drnliè doh hé mab. É hùélet é oé inutil hé Tedenneu \n hé dareu, hi e yas de zis-cla*rien hé foén ha hé glahar d’un Escob santel, péhani hi honsolas, èn ul laretdehi : <Quêrhet, me merh, continuet de bedein Douéeit-ou: n'en dé qtiet possibie ma vott coltet ur hroaidur, pétiani en dès coustet quement a zareu. » Durand ma oé é hobér scol â Ioquancé ér guér a Yilan, Angustin c yé liés dré guriositéde gleuet er perdègueu e ré sant Ambroés, escob ag er guér-zé, d'é boble, hag ou cheleuet e ré guet er vrassan attantion. E galone gomman^as anfin bout touchet dré cn instructioneu-zé, Un dé, mas tas d'er gùélet unan agé amièd, péhani e oé ur lirechén mad, du-rand ma oent é tevïse assamble, en ami-zé e gonzas dehou ag er vulié admirable en doé coiuiulet sant Antoén hag e gondtiié hoah én deserh un nombre bras a hermiltèd santel, lud a bep eondition, péré en doc qùitteit er bed eit pratiquein er benigen. Augustin e oé sonéliet-bras é cleuetconze a dreu quer murveillus, Goudé ma oé sorlielé ami, ean e laras d'ur hoinpagnon e oé guet-ou, hanluiet Alype : « Petra-é que-irient-meu ? Petra e chongeamb-ni gobér? Tud ignorant e hounie en neati ha ni, guet hun ol siance, ne ramb nameit hum staguein doh cn doar, Petru I rac m’ou dès queméreten henlén hun rauq, ni hunbéhé mdhd'ou hélie? Hilleih muyoh a véh hun hou ma n’ou heliamb quet. » É faeè e oé changet aquôi h én ur brononcein er honzeu-zé. Sorliee ras quentéh è! un dcn troublet, ha monnet e ras de jardrin. Ne oé quet mui msestre a nehou é hunan: ean e denné c vleùu, c scoé ar é bèn, e sterdè é gtin guet é zeourne joéntet : lium dourmantein e ré én ur fseijon estrange cit assai torrein é liameii. Hum durel e ras ar en doar èlal ur figuèzen, hag énou é comman^as de hirvoudein, hag é scùilias ur mor a zareu, èii ul laret de Zouè : i Beta pegource, ô men Doué, é véhet-hui é colér doh-eigu ? Ancoéheit me fullanté passet. Iieta pegource è larein-mé, arlioah, arhoali me changeou? Perac n’er groan-mé a Iiinihue ? » Nezé e cleuas ur voéli, pèhani e laré dehou : i Quemérel ha leinnH, » 512 Btll