Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/509

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

n e oe hetclieleuet. Ur blniarlei h é oé bet gnéleté vedein quer clous èl er réral, hag é vonnet menib é raug er réral. En Abad, é liiiélet er pourfit bras eu doé groell Bernard ér vuhé a venah, er groas Abad a Glairvau , deustoti ma oé forh-youancq, liag en davseas d’énou guetdeuzêo ag é venèh aral, c mesque péré é oé é vcrdèr memb. Er Sant e sùuas énou ur hovand è creis ur lorest, péliani e clier-vigé dc retirance d'un nombre bras a lairon. L venèh, accouraget dré é example, ne guvent nameit plïgeadnr ér beuranté vrassan hag ér pra-tiqueu rustan ag er benigen : er bara e zaibrente oé groeit ordinaeremant a heye, a vél hag a churonce, ha liés é oent obliget d’liobér ou soubèn guet deliùu gùé fùu. Bernard e gresquas hoah é vorteficationeu : quer bihana houste e gueméré eit er péhe zaibré hag e ivé, ma ivas un dé ivle é léh deur, hemb ne santas petra oè. Perdègue e ré guet un doustér, péhani edouché hag è liounié calonneu en ol. Er brud ag é santeleali e ras dun nombre brasa dud renoncietn d’er bed iia donnet de zesquein guet-ou,er pratique ager vertuyeu. Clairvau e seblaniébout changetén ur baraouis. Énou é oé gùélet beta seih cand menali, péré e senté doh Bernardèl doti un JE\ di$quennet ag nean. LoJ a nehai e oé bet pinhuic) hag inouret ér bed; huur hlorifiein c renta vout peur èl Jésus-Clu ouist, a souffrcin guel palianlact ha meinbguet joé er fatigue ag el labour, en nânne, er séhèd, er falamzér, er bersecutioneu hag en ontrageu : ind e sellé èl nitra ol er péh e andurent, meit m’ou déhé câret Doué drest peb tra ha gouniet er gloér éternel. En dcvalen-zé carguet a dud, peb-unan e oc occupet guet é labour, ha ne oé cleuet quin trous nameit en liani e rè er benhuéguér, pé boéhieu er verièh, pe gannent mêlationeu en Eutru-Douè. Tad Bernard, péhani e oc avancet-mat èn oaid, e zas eliuè d‘er havouèt de Glairvau, e receuas en habid Dg c zourne, hag e acliihuas énou é vuhé dré ur marhue précius dirac Doué. E hocr, péhani e oé deit ehué d‘er gùèlet, e oé betquen touchelè cieuet è zeviseu, ma renoncias d*er bed eit antréeiu é covand Julli, péhani e oc bet sùuet a nehué aveit ermet hèd. Er Santen doé ur gonsolation infini, pe bügè guet Douii huin chervigein a nehou eit convertissein unan benac ha gounie incanneu dehon. Durand ur voyage e rasèr brovince a Guyeone, Bernard e yas de ga-vouét Guiltam, Dug ag er vro-zè , pèhani e oè schismatiq liag e bersecutè en Escobèd, hag e labouraseit er honvertissein. Er Brince e ziscoas bout louchet é deuet discourieu er Sant, ha coutant a renonciein d'er sdiiiime; maes ne venné quet permeliein d*en Escobèden doé lorbannet retornein d’ou cscoplicu. Bernard, dré uu inspiralïon a ziar-lué , e ya de laret en Ovcren, ha goudé en Âgnus Deit en Abad santel e guemér en hostisa-cret ar er Idatinen, e gùilta en autaer eit monnet de gavouét cn Dug , péhanï e oé étal dor en ilis, hag e lare dehou, non pas èl un dén suplius, maes guet un air a autorité ha guet ur face colèrus: < Itnpléet hun nès beta bermen hun pedemieu eit hou laquat de changein , ha hui e huès ind altùu dispriset, Tud sunlel aral en dès joéntet on ledenneu guet lmn ré , ha ne huès gi oeit cas erbet, Ma;s chetu amen Mab Mari, hou Toué hager pènagenllise bersecutet, pchariï hum bresante dirac-oh eit gout hâ hui e changeou anfin a vuhé. Uou juge-é, é hanliuc e laqua