Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/488

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

L| H ■ édan er meml> hnl)id. Deuzñc inerh youancq, hé mnm hag un lioér aral hé doét e zashoali goudé-zé de guemér er memb habid a benigen : chetu penaus é comman^as urh leannésèd Sani-Frangjes t péré e vihue én ur bèuranté vras , hag é mesrjue pcré é hùélér (juemeni a exampleu caêr a benigen , a inno^ance hag a santeleah. Er Fab Grégoèr nâuvèd, péhani cn doé ffnement a islime aveit er Fon-dalourès sanlel-mén, e offrasdehi ranteu aveit hé hovand ; mnes ou re-fusein e ras, hag er Pabe oé laen a admiralion aveit lié honfiance vras é providance ï)oué. Remerquet e oé bet qnênl pêl péh qnen agréable oé hé honliance é Doué: car un dé ma ne oé nnmeit un dorh vihan a vara aveit er pred, er Santése ordrènas rein en hantér ag er \araèn-zé d’er beurerion, lia rnnnein en hantér aral élré el léannésèd , a béré en nombre e oé hantér-hand: er bara e gresquas én ur fsecon qtier mar-veillus , ma oé erhoalh eit coulantein en ol, EI léannésèd a urh Sant-Fran^aes e bratiqué penigenneu ruste : ind e guêrhé diarhein , e gousqué ar en doar calet, e ynné abad er blai, nameit d'er sulieu, e viré ur silance continuel ha ne hùéJenl Jamses cn dud a zianvés; maes er Santés n’hum goutanté quet hoah a guement-cè : dougue e ré perpet urcilice cran , ha durand er hoareis ne vihué nameit guet bara ha deur; haneoah, hi e laré: < A hour]ém'en dèsgroeit Doué d’eign er gracce d’hum rein dehou, n'en dès bet btscoah eit-on na penigencalet na ciinhuèd diaes. i Ah ! péh quer l»ras-é en doustér é gavér é souf* frein dré garanLé eit Jésus-Chrouisl! Hé orseson e od casi continuel, hag én exelcice santel-zé, hi e stouyé liés a blat ar en doar, hé deu-legad baret a znren. Consacrein e ré d’er beden ul lod vat ag en amzèr e ré en hoèresèd aral d‘er hoiisquet, Atlùn er guetnn sauet, hi e yè d*er haire eit preparein er pèh e oé necessér cit enoffice. Claer en doè un dc-volion ttnéreil er mislérieu a Gannedigueah haga lïassion Jésus-Chrouist. Receu e ras gra?ceu spècial èn ur bedein dé en Nendeiêc. Jamses ne rc méditulion ar souffranceti Mab-Doué, hemb scùille ur mor a zareu hag hemb bout abraset dré gnranté doh-t-ou, Doué e ras hanohuein mar-a-hùéh én ur fae^ORSclaer péhquen agrénble oé pedenneu er Santés dehou. Un armé Sarrosinèd, péré ne glasqnent nameit pillal, e zas dassiégein er guér a Assis, hage ailaquas de guelan covand er Santés, pèhani e oè un tamicg ér maez a guér. Déja ê oent preste de dréhein dré sqtiélieu er murieu. Cïaer, deustou ma oc clan , c ras lii dougue doh dor er hovand, guet er ciboèr é péhani è oé er Sacremcnt adorablc. Hi e slouias ar hé dibau dirac Jésus-Chrouisl, èn ur scùilie hüleih a zaren, ha nezé é adressas dehou er bftden-men : < Hâ possible véhé , A men Doné, ma couéhehéètré deourne en difidélcd er servilourésèd e huès assambleiamen hag e huès mnguet én hou carantc santel? Sauvel-ind, me Salvér, hasauvel-mégnet-hai. » Hc fedenachihue, bi e gleuas, ur voéh péhani e laré dehi guei douslér : < Hui e vou perpet édan me frotection. » Ér memb momand c sâuas ur sponie qner bras é mesquc er Sarrasinèd, m*ou dèè quentéh qùiltcUer vro, ha darne a nehai e oé bet goal-vlesset dré er bresse ou doé dachape. Claer e ziscoas ur hatiantaet admirable èn hé hlinhuèd delmèlian. Goudé hé dout recommandeld*hé léannésèd bihuein allùu ér pialique ag er beu-ranté ha reit deluii hé bènédiction, er Fondatourés santel-men e ranias hé inean de Zoué, ér blai oaidet a dri-uéguênd vl