Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/475

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

B Mit. •— SAKTÉS SU$.€?t, GUÉHfflÉS tfi KARTlRES. 457 lenneL de ziméein guet en duchentil biassan ag erjguér; niaes Sus&q, péhani en doé quemére.t Jésus-Chrouisl aveit prièu, ne vennas quet ag en allianceu ag er bed-men. Déan en ampeleur Diocletiun, hanhuet Maximian, e oé inlau, ha Diocletian e zesiras en diméein a retorne de Susajn, péhani e oé memb câr dehou : casse e ras tinan ag é otlicerion de houlenne guet er Santés hé houssantemant cii en alliance-zé. EnoHicér, goudé en doul hi saludet guct hilleih a respect, lium bresantas aveit boquein dehi revé er gustume ag é vro ; Snsacn en arrestas, én ul laret dehou nlié doé hiscoah permeitei quemeni-cé dc zén erbct, hag en hé déhé er pennettet hihannoh lioah d ur payan. En officcr, souchct é hùclet hé modestï hag é cleuei rebraichcin dehou é oc payan, c laras dchi : « Mar cavet é ma ur hriine eit-on bom payan, groeii-d'eign hanahuein é pelra é eonsisie me fautc hag é peira en hum drornpan. » Er Santés, laiu a admiration eit franquisse en dén-zc, hag‘iiispiret ér momand-cc guet Dotié, e ex|)liquas dehou cn ur faecon quer sclacr ha quen nerhus, péh quer \sea ha quen impte-é stiperstitioneu er bayannèd, ma oé bel touchet é galoti, ha mu yas qnentch de gavouél er puh sanlcl Caïus, péhani ei' badéns. En A.mpeleur, péhani e oé un anemis bras d*ei* grcchéuion, pe gieuas luret en cu doé é offioér hum rantet crechén, c arjtréas cu ur golér estrange hag er hondunnasde vout forbannet. Er hrechen courajus-inen f goudé en dout anduret peb sorte tourmanteu ér vro ma oé bet exilet-, e receuas anfin er gouron a vartir. En tyrand-zé e ziscarguas ehué é vangeancô ar er Hùérhiès santel-men : ordrénein e ras hi laqual ér prison. Sussen e oé preste d’hobér de Zoué er sacrelïce a hé btihé, hag en trugairéquat e ras en dout ac-cordet dehi er bonheur de souffrein un dra benac aveit gloèr e hanluie fcantel; m*es hum gavein e ras ér prison éu ur stad, en tristan ha mlse-raplan aveit ur verh honest, én ur stad havai doh en liani ma hum gavns er Susa;n aral quer brudet ér Scrilur sacret. Ur payan brulal e faüas dehou outragein er Sanlés én hé inour ha hum gueuiér'doh-t-hi; niaes Doué, pêhani e zou perpet dihuenne er gùérhiésèd, n’hi ancoéhas quet èn un dangér quer bras. En dén maleurus-cé, én ur remerquein ur scluudèr drès-ordinaer a béhani é oé gronnet er Santcs, c yas é lient guel er sponte. en doé quemérel. En Ampeleur, é hùélet ne oé quet inoyand dè lemel hé inour guet er Santcs, e vennas lemcl guet-id hé buhé. Casse c ras unan ag é ofli-cerion der prïson aveit hi liontraignein d'adorein dotiéèi er rante- hah. En officér-zé e ras ol é bossible aveit ingagein Susaen de sacreÜeiu an^ins d'en idolcd; mtes er Santés e rescondas dehou guel courage n'a-doré nameit un Doué hemb-qüin, Orouéour en nean hag en doar, ha ifhé déhéjamaes sacrefiel den idolèd, péré arlerh lout ne oent namelt diau-lèd, Pe hùélas nellé quet dotmet dc ben a nehi, en dén barbar-zé hi dïbennas, èl m’en doé ordrénet dehou en Ainpeleur. Ilé inariir e ar-rilruas ér bbi 295 goudé donnedigueuh hur Salvér. * Él -cé Sosacn, pehani en doé refuset ar en doar er gouron a Ampe-lenrés, evéritas, avel gùérhiés ha martirés, icceti én nean dihue gouron infiaimant caérroh iia préciussoh. En ampeleurès Sérène, moès Diocle-tia:i memb, péh.ini e oé crechénés lieinb goul dHié frièd, e ras degasse delii de uozcorv er Sjntéj-men, er bjumas hag en interras hi-mcmb: