gonvertissein diar é instrucüoneu. Deustou d’é oi fatigue, è faecou de vihueiti e oé uttâu ruste ha calet. D*en déyeu yuue hag é spéciai de goa-reis, é ol vagadure oé bara h»■deur. Tremeine e i é guet é gompagnon el lod Jirassan ag en no~z én oraeson, ha ne gousqué nameit ar er plan-cheris. . Dominiq, péhaui e oé (juer gredus eit conversion er bélierion hag en difidélèd, e insliuias im urh neliué a venèli sautel, péré hurn gônsaero én ur fiü^on spécial d’iusti ugein er pobleu ha dé zilmemie er gùir Fé inemb d’en héréiu|uèd. Rein e ras dehai ur rêgle caêr, péliani e oé bet approuvet dré er pab Monoi ius. Er Sant e zuvaias purtoutug é zisciplèd eit annoncein er gùirionnéeu a sulvedigueah; hag er vuhé santel e gon-duient, e rc d’en dud donneta voslad de cheleuet ou insLructioneu lui de houlenne aviseu niad gucl~hai. Er Fpndatour sautêl-men en doé un devotion vras aveit er Ilùerhiés Vari, liag er Vam-zé a liraece en doé ehué'git-pu ur garanté spécial: rein e ras dehou üliauahuein ur praiipue agréabic eit hi inourein én ur ins-pireïn dehou er fupon de laret er Kosaer ba dMiobér méditation ar er Mislcrieu. Er pratitjue devot-zé e gonsistè é luret pembzôcgùéh er liater bu eand-haniér gùéii en Ave Maria, elt inonrein er bembzôc mistèr priu-cipat a vuhé Jés«s»Chroui$i hagé Vam sanud. Doininif|, èl ur servitour lidel d*er Hùérhiés, ne dardus (juet u vrmtein liag a instiluein c peb lèh un devolion (juercaèr, péhani e zas partout dc vout ur vameñ a véué* diction» hag er pèn-caus a gonversion quement a dud. Er meinb de-votion-men ag er Uoster e zou bet a boudévéh autoriset dré un uombro bras a viradeu, inouret dré uu nonibre bi as a indidgeunceu, liag c gontinue pcrpet de voul approuvet dré en abondance a véncdiclioneu e scùilte en Eutru-Doué ar er ré e zou lidel d’ïti fratiquein. Doué e inouras er Sant-men ag en donsezon a viracleu. Kantein e ras er ychèd (1’unan ag é venùh, pébani e oc abandonnèt guet er védeeine-rion liag e oédéja én angoni. Ur voès, péliaui e oé oueit d’cr clieleuet de berdègue, pe retornas d’hé zy, e gavas tié hroaidur mnrhue én é gavel. Carguet a hlalrar, er vam maleurus-cé e guemér lié hroaidur étré lié divréh, er hasse d’cn ilis hag el taque étal treid Dominit], hcmb elleïu conze nameitdré hé dareu lia dré hé Uirvoiidcu. Erservitourde Zoué e oé bet touchet : adressein e ras ur beden gredus de Zoué, hag er hroaidur-zé e ressuseitas, goudé m’en iloé groeit signe er groéz ar nehou. Ur inechèrour, péhani en doé hum hihetcn urgottélie ag ul léh ihuel, e recomaser vuhé ér inemb facon dré bedenneu erSant. Dominit] e hanalmas en yer ag é varhue pêl quêntma arrihuas. Fan c Jaras ü unau ag é venèh : * Mui em gùèle bermcn yah lia dispos; ma;s sortie e rein ag er bed-men ptiènl er gouil a Assomplion er llùérliiés. » Un herrad goude, é oé bet quetnérei gtiet en dei hian criliue, péhani u gommance e zisroas bout marhutd. En derhian-cé ne barras tpiet doh-t-ou ueoah a assistein én oliiceu de noz; nues goudé er mutinèzcu, è oé bet ret dehou hum tlennein én è gainbre, Quen iran^uUle oé éné glin-liuèd èl de ordinaer. Ee santas é tosté é aer delmèhan, er Sant e assum-blas ol é venèh, hag e râs dehai un discour, pêhani e oé éi é destamant, aveit ou accouragein ol de bratiquein en hiinidité hag er beurumé, de chcrvigeïn Doué guet grèd, hag é spécial de veillein arnehai ou-hunart, eit hum hoarantein doh ardeu er goul-sperèd. Toh ou gùélet é ouileiñ,
Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/473
Neuz