Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/359

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

a comniancas dinne ag é vertlér tl liober g.oab a nebou ha d’cr liemér aveit un mnoèd. L\r SanL ne ré cas erbet a guemecit-cé, hag e soulTré lout guel joé. Lsen oé a druhé doh misér er beurerion : liés è lédehai lod ag é varu lia memb ag é zillad, avrit oti inaguein bag ou gusijuein. Er veoèh arul anfin e zas d’hannhuein é iTirnés liag é vertu ha de gue-mèr istime eil*ou, ma erchoégezant de voui ou Ahad, goudé marliue sant Maximin. Reluse e ras (juemér ei; gargue-zé; imes en Eseob a Or-léans hum chervigeas ag è ol aiiloriiè aveil en oblïgein d’lii receu, ha ret oé bet dehou senteln. En oi mench e admiré bamdé inuyoh-mui mériie Iia santeleah ou Abad nehué, hag é examp]e e inspiras dehai un devotion vras, Avii e ras d'er i-oiiè Clodomir en aviseu necessér eit salvedigueah é inean, hag e an-non^as dehou nen dèhé quet Doué el lausquet pèl amzér de joeissein ag é ranteieah nag ag er vuhé memb, mar en déhé hujueit d’er marhue Si-gisinond, roué a Vourgogne, pèhani e oé prisonnér étré é zeourne. E gonzeu e zas de vout giiir : er Uoué maleurus-cé, pchani nen doé quet vennel hélie aviseu er Satit, e oébet lahet ur blai goudé. Er gargue a Abad e fatigué é humilité. Sei-mui a inouf e oé rantet dehou > sel-mni é santé è cresquein én-ou en desir de vonnet d'un deserh benac aveitconduie trr vuhé humble ha dishanahuet guet er bed. Hum dennein e ras éH eTfèd é segrêd én ur hoèd bras. Caèr e oé er hlasque, ne oé cleuet doairè erbet a neiiou. Er brud ag ê viradeue ras disoleiu é retiiet. Deu bautre youaiicq, avancet don èr hoèd aveit clasque ou lonnèd, hum gavas sompreneL guet en noz : unan a nehai, pèhani e oé mud, e remerquas un dra benac é spbnnein è creis er hoèd, liag e yas abèn bet énou eil allumein un torche sapin, péhani e clier-vigé dehou de hoieu. Sanl Avil e oé bet souciiet è hiiéleL é creis en noz un dén pchaui ne gonzé quet nameit dre gesleu ha dré signeu : chongeai e ras é eilé boul un esquêd benac pé un drompereah benac a berh er goal-sperèd. Goudé en dout gouleimel guet Doué er graxe dMianahrieiu peira oé, é ras signe er groèz ar nehou, én ur ordrène deliou laret pihue oé, ha petra e giastjué énou d’en aer-zé. En dèn youancq-zé, pe santas é dèad dtarriet én un taul hag é elié luim ^chervige a neliou aveit conze, hiun daulas doli treid er Sant aveit en irugati‘é(juat: goudé-zc é allumas é dorclre sapin, liag c comman^as galhuein é vrér : liennen, é cleuel er galhueiu dré é hunhue, hum gavas souèhet; rmjes souéheUoh oè bet hoah, a pe gieuas é vrér mud é contein dehou er miracle. Er hrud og er miracle*zé e droublas souclèn repos er Sant : donnet e ré tud a bep tu d‘er gùéiet avett profitein og é inlsen mad hag ng é inslruclioneu santel. Disciplèd ehué e zas d’er havouèt eit hihueln èdan è gondui ha desqnein guet-ou er pruiupie ag er vertuyeu. Er roué Clotèr e ras sehuel un ilis hag ur hovand aveit sant Avit hag è /Jsciplèd. Anliu, ouidet a opèn tri-uèguêiid \lai, en Abud-men e vai|iuas èl ma varhne er Saent, ér blai 550. É gorv santel e oé bet casset d'er guèr a Orlèans, hag interret énou guet ur solannité vras. Un nombre bras a viiacleu e zou bet groeit ar è vé, ar béhani è hès bet hatisset un Üis goudè. HenexUiiii Er Stenl en dès pêlleit doh en inourieti : qiieniéli èl ma honienl è oent queméret eit tud sanlelénul léh, é rident ti'ul lèh aral, eit c