Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/340

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

22 BUIIÉ £fi S£CTT. hùélé tro-ha-tro deltou : üévot oé é quevér Doue, ha fidel oc d*ei* cher-vigcin, de gïeuet hamdc cn Overcnha de laret é betleiineu ar é zeulin. Ur respecthraseudoéaveitenilisieuhagaveit en duda ilis, ha sourcius oé dassisteia ér perdègueu ha de dostat d’er Sacremanteu. É guérent» péré e gavé ur chanche vad eit-ou, e venuas en dougue de zimée.in ; mai$ Meriaddq, péliaui ue vcnné nameit Doué eit d hartage, e Iuras dehai guet respect, ue oé quet é chonge antreein ér stud a bricde-leuh» hacaer en doé bet é dad clusque en distroein ag er chonge-zé, ne liOLinias nitra. Ileceu e rasen urh a vélèg a zourne en Escob a Iliiéuèd, ha cresquein e ras hoah é zoustér hag é humilité. Er Sant e sellas er gargue sacret-zé èl mi angugemanl eit-ou d’hum avance muyoh-mui é hent er barfaxtion. É faï<;.on de vilmein e rc admiration ha consolalion en ol duddevot. Èl m’en dod danné bras, é bligeadur e oc soulagein er bcurerioñ én ou miscneu. Mies èl ne gavé quet guet-ou é ellé conduie er vuhé santel assès é creis en trous hag er salïur ag er bed, Meriadêq e gueméras er resolu-tiou d'hum dennein én ul lch benae a gosté, eit consacrein de chervige Doué en achémand ag é vuhé. Goudc en dout gùôrhet é zannè ha dis-Lribuet enargand d’er beureriou, ean e yus ddiobér e zemcurance én uu (leserh, él lêh me ma bermen parses Stival, un hantér leau doh Pondï. Éncui e ras sehuel un heTmiltage hag ciul d'ou ur chapellicg é péliani é gverenné. r Énou er Uélêg santel e brutif|uas penigeuneu i uste hu calet. É hus-queinaiit e oé peur ha distér, liag ur cilice c chervigè dehou dc hulè. É vihuance e oè yornl lia iezeu: jamies iTivè numeil deur. E yur.eti e oc continuel; ol camzèr e oé partagct ciré èr beden hag el lectur ag er Scritur sacret; mics er retnet perhuch de béhani en en doé hum gon-danuetne virc quet doh-L-ou a cheleuet er rè e zé d'er havouct, hag a rein dehai en aviseu hag en iustructioncu mad a héré èn ou doé dobér. Ilemb cesse occupet a Zoué, ean e stouié é gliu mil guèh éu dè, ha ‘ (luemenl-aral de noz, eit en udoreiu. É suuteleah e oé quer brudet è lïretâgne, ma téa bep léh lud de hermittage, eit receu é vénédictio», ha bout lodâc ér gra;ceu hag ér favearieu e accordè Douè dre é inter-cessiou. En Eulru ag er hanton-zé, pèhani e oè câr der Sant, e yas ehué d'er gùélet éu è solitud, ha toucïiet è liùéiel é Leurantè vras, eau e olfrüs-dehou en oi secourleu necessèr eit biiiuein iessoh. Meriadèq huin gou* lantas a iareLdchou : * Chervige Doué ha gobcr è volautc, « zou etl-on er vamen ag en ol madeu. Erbetrruniée zoti mam er santeleah. Er vuhé sm ran, nopian hug eurnssan e zou en haiii egonduicr ér solititd : azé c cavèr ur remèd evcellant eit mougueiii er ial intliualioneti; azè è lljsirèi' er bed èdau eu ireid ; ne vér (luet taulet tie guemèr madeu eu ncssau nag exposet de droinpercaheu eu diaul; azè u clasijnèr hemb-quin ran«j teiealt en nean hag é hanaliuér parfiet pel» quer vten ha fi agil-é er madeu hag er gloer ag er bed. » Er Sunt, èi iTen doè nitni de huuienne eit*ou, e Ledas cu Eulru-zé de burgein er vro ag ttr variden iairon, péré o drouhlè er hommerce, e billé er voyagerion ar en henieu, hag c gom-metLé peb sorle brigantuge ar er bobJe. Er pedeiu e ras hoali daccor-dein péb plaide baraesKouai tair foérlibreabepsorte droèdeti. EuEutru e accordas ol èr pèh e hoùlemié er Sant: quènt pél, èr vro è oc bet