renoncietn i «FNUÉN. ----- SANT RONAN, ESCOB TIAG HERMIT 309 d’hou pêhedeu ha (1'hobér penigen u neh:ii? Allns! en d;irne muyan a hnn-oh e zou la*n a sperèd e-r bed , péhani ne bei meue queiv d’oh gobér re(1exion ar gonzeu Doué. Caèrezou annoncnm d'oh er gfiirionnéeu a salvedigueuh, caèr e zou hou menacein üjugemanieu lernhle cn luitru-Doué, ne rei cuz erbet. Sontil-oh assès aveit hou arfserieu tamporel, mats dal Im boar oli azivoul enaffer a hou sulvedigueah. TTT^ EK ÏÏETAW DÉ A YIS MÊIIüÉPf* SANT RONAN, ESCOB HA HERMIT.
Sant Ronan, guenédicq ag en lrlandre,, sùuet ag ur faniiïle inourable, convertisset d’el lèzen a grechéneah dié inslruciioneu sant Palrice, e véiitas dré é vertnyeu bras bout lacpieit de vout Escob én é vro. LI ma oé laen a vadeleah hag a garanié aveilé boble, ha ma hum aqùilté guet grèd ha guet fiéh ag en ol devserieu agé gargue, istimet hag inouret oé non pas hemb-quin én é Escopti, mais hoah dré en ol Irlandre; maes é liumilité n’ellé quet souffreiu eninourieu e oé rantet deïiou a bep tu : a liendaral, èl ma hum santé douguet-bras de bêllat doh er bed avcit condtiie èr solitod ur vuhéhumble ha mortefiet ha hum rein ol d’ergon-tamplation, eau e gueméras er resolution de gùiUai é vro, é pchuni é cavéguet-ou é oé rai respectet. Ambarquein e ras eit donnet é Bretagne-Arvoriq, é péh léh é csperé bihuein cuhet ha dishanauet guet en ol, Doarein e ras é bro Léon, ha hum dennein e ras én ul léh retiret, péhani e zougue bermen é hanlme, liag e zou hanhuet Loc-Ronan-er-Fanq. Enou é vatissas ul logel, é péhani évihuas pêl amzér én oraeson hag ér gontamplation, hemb con-solation erbet nameit a berh Doué. Eu doustér egavé én é hermittage e oé quer bras, ma oé én gorto a achihue énou é vuhé, quenavé ma oébet disoleit é santeleali dré er brud ag é viracleu. Tud afiliget dfé bep sôrte drougueu hag infirmitcyeu e zas de hou-lenne en alreson guet-ou, liag èl n’en doé quet nag eur nag argand de rein dehai, ean e ranlé deiiai er yehèd, péhani e oé gùel guet-liai eit en ol tresolieu ag er bed. En dud-cé e vrudas partout é santeleah hag er mi-racleu en doé groeït cn ou andret, ha quement-cé e ras d'ur fôul a dud donnet d’er havouct. Respectct hag inouret oé mui eit jamses. Er Sant, péliani ne glasqué narneit téhe doh en inouiieu, affiiget é hùélet é solitud èl-cé troublet, e dremeinas é segrèd rad Brest, hag hum dennas èn ur hoèd bras, lianhuet coèd Nevct. Dihuiguiel guct en nânne ba guet er fatigue, Ronan e yas de houlenne logeris guet ur pei-zant charitable, pcliani e chomé étal er foresl hag e ras un diguemér-mnt a nohou. Seliuel e ras ér hoèd-zé un hermittage hag ur chnpelle vihan, gueter secour e ras dehou en dén mad-zé , hag énou en hum ré ol d’er gontamplation ag en treu ag en nean, mses neoah ne refusé quet rein aviseu mad de guement hani e zé d’er havouét. Paud a dud e yé eit profitcïn agé instructioneu santel, é spécial en dèn en doè ean secouret de sehuel c hermiltage , péhani hum bligé quement doli er hleuet, ma hé liessan ma elié d’er cheleuet, ha n'er hùilté jamaïs nameit guet anq
