Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/294

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

MB ER SJENT. en ihue araire-zé c labotiré guet-n-oh, hag e zou disparisset p’en don tosteit. > — < Ke liouyéhen qnet, eméerSant, en em bchc secour erbet nameit hani en Eutru-Doué : er pedein e jan ér hommancemant a me lahour, Iia liésdn dé é chongean én-ou. i É Eutru e gompienas petra e senefié er péh en doé gùélct, hag e hanahnas sanleleah é veiiour : con-seillein e ras dehou continuein é exelclceu a zevotion; ha quênt pêl é hùélas ne oédoar erbet ér hartér gùel labouret nag e zougué muyoh eit é hani. Penaus-henac ne voé quet pinhuicq Isidor, ea.n e oé neoah charitablc merbet, én ur faegon m’en dc considerel èl ur miracle en alaesoneu bras e ré. Un dé, goudé en dout distribuet der beurerion ol er péh en doé de rein, ê las hoah ur peur de béhani è galon n'el lausquas quet de refuse en olxson ; é brièd e laras dehou é oé impossible er secour, pé ne oé mui nitra; manquein e ret a gonfiance, emè er Sant, clasquet guet mui a fé, ha hui e gavou : cavcteoc betén effèdassêseitcoutantern mar-a beur. Isidor e chomas clan, hag e hanahuas en dé eurus é péhani è teÜé achlhue é boénieu. Hum breparein c ras eitenaer dehuéhan-zé guet ur grèd nehué. Receu e ras é Sacremanteu guet un devotion péhani e, douchas calonneu en ol assistandèd. Anlin, laen a garanté Doué, laen a vertu ha carguet a vèriteu, é varliuas er blai H50, étré en oaida bemb plai ha hantér-hand. Sondèn goudé ma varhuas, Doué e ras d’hanahuein gloèr é servitour lidel dré un nombre bras a viraclcu c ras cit er ré e yé de visïtein é vé. Deu-uéguênd vlai goudé-zé é oé betsñuet égorva vennèd Sanl*André, aveit cl laquat én ilis èn ur place inouraploli. Pe oé bet commancet de dotillein, er hleiére gommangasde sonnein a nehai hou-hunan : unafina dud, tolpet cnou, e oé testé ag er iniraclc-zé: cavet oé bet é gorvén é vé, quer fresque èl pc véhè bet la?n a vuhé; cassei oé bet guel ur solannité, vras d'en ilis, é péh léh é ma hoab a houde seih cand vlai quer fresque lia quer caèr cl ma oé nezc. Er rouc a Spagne, Philïp trivèd, en doé queméret hilleih a sourci aveit pedein hageil hastein er pal> Paut pemhvèd de zisclaeriein Sant el labourér-men : é boén ne chomas quetpêl hemb recompance. Er Roué, cn ur relorne a Lisbonne, c gouéhas quer clan, ma tisespéré er védeci-nerion ag é vnhé : er péh e Iaquas un aüticlion vras c mesque en ol. Ecrcis en dristédigueali-zé, ind hum adressas doh santlsidor, hag en ducbcntil quetnn ag er guér a Vadrid e ordrénas ma véhé bet douguet er vouistre c pèhani é oé conservet é gorv sanlet, d'er guér é péhani é oé chomet ctan er Roué ; en neuélèd-zé c ras ur joé vras d’en ol, dre er gonfiance ou doé é proteclion er Sant; peb*iinan hum brepnras quentéh eit assis-Lein ér prehccion-zé; jamaes ur ccremoni ne oé bet pompussoh ha solan* nclloh, havaloé quêntohdoh un iriomfleeit doh urprehécion; er vouislre ! e oé ar ur brancart auzel guet ur magnifioance vras; en dud a ilïs hag en 1 noblance, ar! varli, e zougué peb-unan ur boleuèn coair, guei ur han hag ur musiq mélodius : un nombre bras a garrocheu e zé arlerh, hag ur bolde inlini pèhani e gresqué perpet. Un hantér leùu quênt arrihue é demeurance er Roué, é rancontrant opèn huch mildcn, bêlean, mencli ha réral, péré e zé é prehécion ag er héricu a ziar-dro, hag e lium laquas é ranq guet er réra!. Mab er Roué, guel ur gompognoneah inouiable, e