Mont d’an endalc’had

Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/284

Eus Wikimammenn
N'eo ket bet adlennet ar bajenn-mañ

t- f i N ir 2CG BUIIÉ Etï SjKKT. huin aiUreiennein guet en dud devot, leinneïn lïvreu mad Iiag é spécial buhéieu er SieiH. Êane vourié é liaiuein en ilisieu iiug er hovandeu; hug a pe oé én c"gambre pé dirac en autaei ieu, ean e choiné lioes aerieu an-tiér prosleniet, é oiïrern de Zoué ersacrciice ag é galon hag é houlcnne guct-ou 111'en dché conduiet é bascn é hent er salvedigueah ha grocit dehou accomplissein perpet è volunLé santel. Anlonin htim avan^as (juement ér sludi èl én devotion ; mtes échonge e oé <|iriltat er bed liag tmtreéin én ur hovand benac. Hemb laret nilra d'c dud, ean hum biesantas én ur hovand a urh Sant-l)ominiq, eit bout receuet ênou; m;cs en ïad Prio! erhavas r|uer youancq ha quen délicat, jna er refusas, én ul laret deiioti nc véliéquei hct jamaescapalde de sti-poi tein c! lahourieu hag er penigcnneti ag en urh. Er Sanl ne golltrs ijuet courage : èl ma conzé liés doh er venèh ag er hovand-zé, ind e re-mer(|uas én-oti calitèeu qucn excellaril hag nr garanté (juer bras cit er reiiïed, ma oent bet aniin coutantd’er rcceti, ha reit oé bel dehou en habid, deustou n*en doé namcil htiéhzèc \lai. Er venèh-zée hanahtias <juènt pèl en tresol prècius ou doé cn ou zy. Èt ma oé humble, aboeissant ha morteliet-bras, Anlonin c zas soudèti de votit uti examp!e a barlüection eit é ol verdér, Jamtes ne oc gùèlet arrouarec pé dilabour, ha gourlé en dout receuet en tu h a vclèg, è eres-tjuas lioah é grèd én è ol exclciceu a zevotion, Jamaes nc brè en Overeu Iiemb ne vèlié bet c zeulegad bscet a zarcti. Clan èl yah, coti.srjtiet e rè attâu ar er jdanclte. Ean e assisié dath-mat én ollice de greis-noz, hag e.dremeiné en achémaridag en amzér bet en dé èn or*eson, pé è leinneïn, c sludial liag é scriltue. Er pab Eugènc puarvèd er clioègeas, a balanior d’è vcrite bras, aveit cscob a Eiorance. Er Sant e ras é ol bossïble eit refuse er garguc inoti-rable-zè hag e scùillas hilleih a zarcu ; mees er Pab e veuacas cti esijtic-muniein, mar resistè pèiloh doh volanté Doué. Antonin, sacret Escob,> e vihuas perpel é <juis ur menab peur : gottdé mfen doè retl ol é ur-gand d’er beurerion, ean e ré lod ag è verblèu hag ag ézillad, hag hum ïaijuéeun-inembayeiter beurerionér vrassan peuranié. Opcn <|uement-eè, é iondas ur gommuuaulé, é pèhani c larjuas deuzèc goarnour, carguet de zistribueïn d'er beurerion méhus ol er pèh ou doé dobcr, hag er ion-düliou-zè e zou bettjtien agrcable de Zoué, ma antretènnas goudé opèn huèh cand liégueuh a dudpeur èn ur fournissein d’ou ol necessitcêii. Er Hugul santel-men e herdègué liessan peb sul : pe houic è oc un dissanlion benuc, ne vanrjué rjtieta Ia<|uat er peah: qticrclousc cheletic caus er rc peur èl hani er rc pinhuicq ; quer dous écheleué ur paisanc èl uii eutru. Deu zén peur ha dal e barhmdè tin dé ass.imble, hag unan a neliai o laras d’en arul en en doé opèn deu gaiul scoèd cu eur, clieriet diar eti altezon, ha pèrc e oé grôuietén è vonnet: Iia mc, emc en aral, mc mès opèu tri hand, grouiet èm stc. Nê chongent queté oè dén presant, maes cleuet oent bet. En Escob saniel-men, averlissct a gucment-cé, e ras monnet dou hlastjue hag e demallas dehai er gueu e rentdoh er gdici beurerion dré oti avarice. Aveit ou funlssein, ean e lamas guet-hai eni eurou doè,eiler rein d’er beurerion mèlius, hag ean-incmbhum garguasi d’ou maguein oudeu er reste ag ou buhé. Kapportein e rér penaus er Sant-rncü, èn ur dremeine un dè dré ur