Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/234

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

/ 216 BUJIÉ KR SflïNT* é ellé bout, Ean en doê bet a gommance de souffrein goapereah en dud youancq ag é oaid: ina:s en dra-zc ne oé quet bet capable d’en dislroein ag en henl inud en doé queniéret, na ne ras quel dehou changein nitra én é faeijon de vihuein; hug én ur chome ferme ha resolus, eun c zus de bèn a guemér qucment a autoriié ar ou speredeu, ma Iaquas hilleili a uehai dc chungein atjuérh a vuhé. . Goudé ma oé bet groeil bélèg v é Escob, péhani e hanahuéen donaezon caér ea doé receuei ag eu nean aveit gounie ineanneu de Zoué, er harguas de berdègue en AviéL Er Sant e berdéguas guet un dcsir qaer bcrhuidant aveit gloèren Euiru-Doué hag aveit salvedigueahé nessan,nia oé touchet calonneu ol er ré e zé d'er cheleuel. Péherion, héréliquèd, payannèd, nitra n’ellé resistein doh en nerh ag é gonzeu. Er mêlationcu e receué a bep ttt, el laquéde greinein ha de spontein, ha qucmér e raser resolution debôllal doh é vro eilmonnel dc glasque ursolilud, é péhani c ellehé conduie ur vuhé humble, ha hum occupein a Zoué hemb-quin. Hum dennein e rasén un liermitlage é escopli Trèves. tinôu é trenieinas hilleili a vlaieu én ol exelciceu ag un hermtt santel, c yunein, é labourat guet é zeourne, é cannein mêlationeu Douc, é passein jnar-a-lméh en dé pèn d’er bèn ér gontamplation : hag èl ma cavas hoah payannèd ér liarlér-zé, é garanlé aveit Jésus-Chrouist e ras (lehou monnet d’annoncein dcbai en Aviél, hag eân e gonvertissas un nombre biusa nehui. Er brud ag é vertu e ras de galz a dud donnet d'er gùélel: qïtemenl-cé en obligeas de logein liés darne a neliai, c spcciaï er ré peur. Goudd en dout laret é oflice, offret er sacreiicc ng en Overen hag hum aqùiüct ag en exelciceu aral a zeyoiion, ean e impléé er resle ag é arnzér é receu guet ur vadeleah vras er rée zé d'er havouét : ean-inemb e apreslé dc-hai de zuïhrein, ha durand er prèd, can e hum antretenné guet-hai a drcu suntel, én urrein de bep-unan aviseumad rcvéé zobérieu spirituel, ha goudé-zé én ou angagé de laret guet-ou ur beden benac. M’ellér quet laret peguement a dud e luquas é bent er salvcdigueah dré er gaianté admirable-zé. lln dén quer santel ha quer carantêus è quevér en ol De oé quet bet cspergnet gueter fal téadeu. Certa?n tud malicius e faulé debai en di-crie, én ul laret é oé un dén a gompagnoneali, un dén a chervad, unhy-pocrit, un irompér hag un dén a fal example: maes Doué e bermeüas uia oé het hanahuet é innocjance, hag é santeleab ne splannas nameil gùcl. Er roué Sigebert, péhani e chomé ér guèr a Vetz, en doé cleuet conze ag c vertu vras, hag e fallé dehou er gùélei. Offrein e ras memb dehou en escopti a Drèves. Er Sant e bedaser Roué de reindehou ergonso-lation de retorne de hermittage hn de dremeiné énou un herrad amzér aveil consulteïn en Eulru^Dotié. Passein e ras én orseson en ol amzér e ■ oc aecordet dehou, én ur bedein gitet grèd lia guct hilleih a zaren de ] luquat un ampôchemanl henac d en dessein en doé er Prince ar neliou. • Douéecheleuas é beden ; carquênt ma oé arrihue en termein e oc bet mercliet dehou, é-coüèhas én ur hlinhuèd hinguissus, péhani e badus 1 pêl amzér. ‘ Durand er hlinhucd hir-zé, er Sant e gresquas é zevotion liag c heden-neu : er ré e zé d’er giiélet e admiré en exampleu bras e ré ag en o! vertuyeu, hag é spécial abaliantscl: ineriiuel e ras anfin él ma varhue er ré justc t er Mai 649, oaidet a buar blai lia iri-uéguènd.