degasse devat-ohaveit bou usposein drur marhue santel. > Er Roué, pé-hani beta nezé en doé bet ur sponte bras é raug er marhue, e cheleuas en arreste-zé guet ur resignation quer bras, ma oé souéhet en ol. Goudé en dout réglet é affaerieu dré avis en dén santel péhani e dremeiné guet-ou dihue pé tairaer bamdé, ean e varhuasétré ézivréhguet un aboeis-sance parfael de volanté Doué haguet santimanieu caèr a zevotion. Maeserpéhe zou admiraplan, e-oé comportemant er Sant bras-men» péhani e oé perpet quen humble, quer peur^ quenintérior ha quermor-tefiel é creis en inourieu?zé, èi pe oé én é hermittage. Anfin, er servitour-men de Zoué, quen inouret ha quen liumble, er profaet-men péliani en dué groeit quement a viracleu, goudé en dout gùélet é urh diazéet én Itali, é France, é Spagne hag én Allemagne, ad-miret guet en ol boble ha laen a vériteu, e hum gavas clan hag e ras d’er Kieu-hemb-lid er secour de vonnetd*en llis, é péh léh é covessas hag é receuas er gommunion. Goudé en dout recommandet d'é venèh bout fidel de gârein Doué, d'hum gârein ehué étré-z-hai, ha de viret en ol ar-ticleuag ou régle, ean e ras en dougue d'é gambre hag e varhuas en ire-noz, dé Gùinér-er-Groéz, ér blai 1508, oaidet a unêc vlai ha puar-ué-guênd. ■ ’ É gorv santel e ehomas un berradic amzér exposet én ilis, aveltcou-tantein devotion er boble, péltani e zé a vostad d’er gùélet : abèn unéc dé goudé ma varhuas, é oé bet )aqueil en é vé , hag é oé quer fresque èi pe véhé bet laen a vuhé. Aviseu spirituel sant Fran$ces a Baul, 1° Calon un dén ne vou jamtes coutant nag é repos, ma n'en dc santel ha devot. 2° En hani nen dé quet liumble, n'en dé é gùirionné na devot na vertuus. 3° 0 péh quer bras-é Doué! 6 péh quer bihan ha péh quen distér-é en dén! Maes pe za un Doué d’hum ranlein bihan, pe za d’hum humiliein, é péh léh en hum laquei mab-dén? 4° En humilité hag en garanlée zou er fondemant ag erbarfeclïon a grechéneah. 3° Hum gonsideret perpet èlen deltuélian hag en distcrranag enol; ha mar arrïhue guet-n-oh laret quemenl-cé a han-oh hou-hunan, iaret-ean én hou calon quènt ma er pronon^ou hou quéneu. „ Btfiesion. En humilité-é er fondemant ag en ol vertuyeu hag e denne peb sorte gi aeceu ag en nean. Ilum exelcet enta ér pratique ag ur verlu quen ne-cessér lia quen avantajus. Eit nia véhenib humble nefaut nameit antréein én-amb bun-hunan, considerein hur fragilité, hun goannedigueah, hun ïzéldèd ha huo péhedem Péh quen distér vou er santimant hun bou a han-amb, mar chongeamhâ barfsei é quement-cé! Hâ ni e gredou nezé bout gùel eit er réral, na chongealmemb é omb quer clousèl d’liai? Nezé ni hun bou disprisance eit-omb liun-hunan: nezé é hùélehemb sclser penaus évéritamb bout dispriset guet en ol, tia ni e souffrou a gaion vad en anjulieu, pé der bihannan guet patiantaet ha hemb hum glêmnie.
