Pajenn:Le Crom - Buhé er Sænt, 1839.djvu/116

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

13 9S nDiiK er Sjt:nt. <]()h*i-o», ma imjiléas ol é iinesseu avnit (rehoulein é sperod Im j?obér dehon (jùitlal en de.serh ; in:es (piement-eé ue ehèrvigens nameit d’er rantcin humploli hu cotirajus^oh. Pemb plai ar-n-uèguènd e oc, ma perscvéré Martinïan cn ol exelci-ccu ag er benigen, pe zas en lantour de sticnnein dehou ur peinge ne-hnc, a béhani n*hum zefic quet calz. Ur vocs dibuuchet ha libminés, lianhuet Zoé, pousset gnet er goal-sperèd, c lioanias mounet d’en tan-tcin d’é hermiuage. Goudc hi dout «jueméret ur fal hnsqucinar}t, Irn la-qucit lié abidcu caèrran én ur pafpifct é<lan lié bréli, er voès misêrnble-zé e yas dre un amzcr glaucc dc logellicg er Sam. Azéei ar drezeu en or, hier supplias dc guemér truhé doh ur beurés-gueali, fariet hn som-prenet guet en noz én deserh. * Pligcet guet-n-oh, servitour de Zoué,

  • me logcin dre charité; n*em Iausquet que( cdan er glùu, na de vout
  • devorct cn noz-rnen guet el lonncd goué. » Marlinian, dré drulic doh-l-hit c zigiicorasc zor, e allumas tan hag c ras dehi <lc zaibrein ag er péh cn doc, ha goudé cn dout recommandct dehi partie en Irenoz vilin, can e hum dcnnns én un hcrmittage aral.

. Zoc, de ltoien-dc, e gùittas lié iilloUeu liag e gucmcnis hé abideu cacrnin. Marlinian, é chongoal1 c oé jiarlict, e retornas d’c heriniuagc; rmcs péh qucr souéliet c oc eau bcl é liùclet ur voès rjuer bruhne lia cjucn aleigel! Kcllc quctcredein é oé er voès-cè en doé gùélel en noz tjuénl. Zoé, de béliani er goal-sperèd cn doé dcscjuel c ol ardcu ha finesscu, c laras mzé d'cn Ilcrmit santel: « Mé-zou gannct é Ccsaré ag ur famtlle pinlmtcq, ha matslrcs-on a nicn dannc : cleuct c mès vantein ijucmcnt hou youancquis, hou praliuité ha hou calitéeu aral, ha mc mèsqtiemèret cn hanléhi.%1 de zonnet dlmni olir<>in d'oh gnct mc ol dannc. Er pch c laran d’oh ne zelie quet hon sconteln : n’eti dé cjuci dihuennct iliméein d’cr rc c ra èl-oh profession ag en devo-tion, lia huï e liouértjuer clous èl-on penaus er saenl ag cn Ancicu Teslamant e zou bct pinlmiccj hag ingagct er slatl a briedcleah; » Martinian a dra sur en dcihé dcliet téhe, ha non pas chome de cheleuct er honzen ampouisounet-zc; coussantein e rascn è galond’er péh e hou-lennc Zoe.guet-ou. El ma oé anihuct er momand ma lelié ur té bcnac ilonnet d’er iiavouét aveit rcceu c aviseu hag é véncdicuon, ean e yas èn arbèn <lehai eit 011 davai qùiue. Doué, pèhani nc fallè quet delmn lausqnein <le golleerfrèh ag nrbe* nigen a bemb plai ar-n-ucguènd, e scllas a drutiê <loh er Sant-mcn hag e douchas é galon. Maninian e guemèras un hoi retir qucr bras dob é laute, ma rctoi nas d'é gainbi icg, hag er Jielan ti a e ras èn urantrccin, e oé bet aliumein un lari hras ha laquaté dreid abarh, eit mougiieïn <lrè cn tan eMérior-zé er llamme criminel e oè sùuel èn è galon. E crèis en lourmant liorrible-zé, ean e larè, én ur grial: * Petra! Martininn, nellès

  • quet souiïreiñ un hantér hard-a;r un tan quen distèr, penaus e ellei-» tè souffrein abad un éiernité tam cn ihucrne, de bèhani, è liès hum 9 cxposct? i Goudc quemeni.-cé, ean c imm adrcssè doh Douc guct tir gMon deuhantèret di é er brassan glaliar : » O Tad a viseiïcorde,
  • hou pèet trulié doh er pèhour peur-men ; pligcet guet-n-oh pardon-
  • nein dehou é bèhèd ha rein dehou en amzèr dliobèr penigen ! »

Er voès miserable, pèhani e oe caus d’è valenr, doh er hleuet è crial, e ridas de hùélet petra e oé, lia hi e gavas er Sant-mcn astennel ar en >