Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/93

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

i Butmét. ^ S*rrr Ignacb. 7S huat e ré ér fé. E vrassan hoant ha desir e oé sonffirein er martyr, ha larèt e ré nen devêhé quet bet credet en en doé ur gùir garanté doh Jesus-Chroulst y ma nen devehd quet bet scùüiet é oaid aveit-ou. En Ampeleur Trajan, instruget ag en hardéhtaet saiâel guet péhani é perdégué er fé, e ocdrénas er hemér hac er honduie dré soudardèd d’fer-guér a Rome, eit bout eiposet mou d’el lionnèd ha d’en tigrèd, hac eit chervige de zivertis-semant d’er bayanèd, péré e gavé ur bligeadur barbar é bué-let er hombat e vezé étré er varlyrèd bac el lonnèd cruel-zé. Quentéh èl ma cleuas é santance é laras r é galon laen a joé : Hou trugairéquat e ran, me Sahér, rac me mès anfin er gonsolation de rein dfôH ur merchè splan d me haranté. Én ul larèt er honzeu-mcn , ean è bresantas é zeourne èit bout rangenoet { bocqoein e ras d’é rangenneu; hum laquat e ras ar é zeulin; ha, gtfudé en dout pedet Doué guet hilleib a zareu eit é ilis, èan e bartias â Antioche én ur supliein er Grechédion d’6u dout chonge a nehou én ou fedenneu : pe-det aveit-on, em’ean, cit itta rantein de Zoué me inean è stad-vad \ desir e mès, gùir-é, de souffrein; maes ne bctuyan quét *ha me zou digne de soufïrein eit Jesus-Chrouist: pédet aveft on, eït ne vein quet un dép dannet dré ïmè itiaOque a fidéldaet; maes ma yein digne de receu er gouïon e zou deslinefd’eign. A pe oé ar en hèntde Rome» ean e scrihuas d’er Gièchénion a inou ér fâe^on-mén : me zou gunèh en Eutru Doué, ha deliein e ran bout draillet ha mâlet dré zènt el lonnèd ; er brassan eune e mès é ne zehènt d’em espergnein, èl m’en dèsarrihuet guet mar-a-unan ag er vartyrèd. Mar arrihue qùement-cé guet-n-eïgn, m’ou alta-hinou mè-roemb : pardonnef d’eign, mem bredér, er péh e laran : hanaouet e ran en avantage e receuehèn; ya, el larèt e ran hardéh-mad, tra erbet ne fehé parrat doh-eign a monnet devat Jesits-Chrouist: nac en tan, nac el lonnèd cruel, uac ol malice er goal-sperèd, nitra ne vou capable de vihannat me hourage ha hie haraiité doh me Salvér ado-rablè; ne vihpap;inui nameit eji merhuel aveit-ou. Pe oé arrihue,é Roipe* eapjhum: Uquaa ar é zenlin guel er Grechénion péré e oé én dro dehou; hum offrein e raa de Zoué èl iro hosti preste de vout sacreñet, ha pedein e ras eit er peah -ag en Ilis. . J ( ’