Pâülék. 26 Gwtneêr. d’eign. Me soa amen, e lare-hi d’oh, guet Mam Jésus, i compagnoneah eurus en iElèd hac er Saent; ouilein e ret rac me mès quitteit er bed, ha mé me mès truhé doh-oh én hou tiyroemant, é péhani é oh ér brassan dangérieu. Paulén , dré er rebreicheu-zé, e ellas ér fin dou^at hé gloès; maes nn herradicg amzér arlerh hi e gollas hoah Pauline, en eile ag hé merhèd, péhani e oé diméet de sant Pammachius. Eus^ tochi, péhani e oé en dairvèd, e chopnnas hemb diméeint ha ne gùittas jamaes hé mam. Er Santès-men, goudé hé dout tanhoueit en doustér ag er gontamplation, nellé quet mui bihuein é creis er safFar a Rome; ha rac-cé é hroas er chonge de gùittat hé bro, hé hérent hac amièd, hac hé bugalé memb, deustou tna pé en dinerran ag er mameu, aveitmonnet de vihuein d’en deserh, Hi e yas enta d’ambarquein é compagnoneah hé brér« hé amièd hac hé bugalé, péré hé héKas bet er mor, bac e glasqué ol, dré ou dareu, hé distroein ag hé résolution* Qnentéh èl ma oé antréeté borh el lestre, Tozotius hé mab, péhani e oé hoah croaidur, ne hroé meit ouilein ar en aud, hac én ur zisplègue dehi é zivréh, hé honjuré de chomme guet-ou; er réral, péré en doé collet er gonze dré er gloès hac en anquin, e gonzé hcmb quin dré ou dareu. Maes er Santès, attèu sôn én hé résolution, e sèue hé deu— legad trema en nean, ha ne daule quet mui hé sèl ar vord er mor guet eune a spiein hoah inou er ré e oé capable de feutein hé halon. É tretan, el lestre e laquas de houil hac e gassas er Santès d’en inizen a Chypre hac a inou de Syrie* Hi e visitas guet hilleih a ïevotion cambricgueu en Ermitèd brudettan ag en Egypte hac a Syrie, ha drès peb-tra el lé-hieu santel é péré en dès hum accomplisset en oevre ag hur rédamption. Stouyet guet humilité dirac er gùir Groéz, hi e adoré hur Salvér èl pe vehé bet hoah staguet doh-t-hi. É antréein ér bé santel, hi e voqué d’er mein en doé bet cher-viget d’er golein, ha muyoh hoah d’el léh é péhani en doé bet reposet corve Jesus-Chrouist! É arrihue é Bethléem j hi e visitas er hreu é péhani é oé bet gannet Salvér èr bed 1 hac inou , hé deulegad glubet guet dareu a joé, hi e laras : péh bonheur eit ur béhourèsèlon-mé, maellan boquein d’èn of é péhani en dès bet vennet me Salvér, én ouaid a groai-4nr, omlein eitron! Ha me ellehé choége eit mad men de^
