Nicolks. 6 JeenJ. preste d’hum golle én dôn ag er mor. Ind hum recommandas ol de bedenneu er Sant, péhani hum laquas ar è teulin ayeit pedein en Eutru Doué de sellet a druhé doh-t-ha} : ér memb momand é tas é léh en tampeste ur halme hac un dran-quillité vras ar er mor. E1 m’en dès bet groeit liès er sorte miracleu-ié durant é vuhé hac arlerh é varhue, er vartelodèd en dès er heméret eit ou fatrom hac e houlenne secour dré é intercession, drès peb-tra a pe \é tourmant ha tampesie. Caèr en doé bet er Sant-men pêllat doh er hargueu, é oé bet laqueit neoah de vout Escob ér guér a Yyr, én drespet d’é humilité. A nezé ne chongeas mui meit ag hum acqùit-tein guet fideldaet ag en ol devérieu ag é gargue. Liès é passé en darne-muihan ag en noz én ilis é pedein hac aveit-ou hac aveit en ineaneu a béré é oé carguet; pourvseein e ré de ol dobèrieu spirituel ha tamporel é boble; é vadeu ne oènt na-meit d’er beurerion; perdègue e ré guet quement a fréh ma laquas ur changemant caèr én é ol escobti; ha sel-mui ma cresqué é labour é cresqué ehué é vorteficationeu. Quênt ma oé bet groeit Escob, é yuné tri dé ér suhun, maes a ziar nezé é comman^as yune bamdé. Sant Bonavantur e iare penaus sant Nicolas e rantas er vuhé, ér guér a Vyr, de zeu scôlaér pèré e oé bet lahet; ^ gobér e ras hoah er memb miracle é andret tri croaidur aral péré e oé bet ehué lahet. ’ Assistein e ras ér honcile a Nicé, é péh léh é ras mer-cheu ag é santeleah liac ag é siance vras.Goudéboutdistroeit d’é escobti é chommas clan. En ol e oé bet glaharet bras ; mses aveit-ou-ean, ean en doé é hunan ur face joèius hac un air coutant péhani e ziscoé péh quen douce-é merhuel goudé ur vuhé santel. É varhue eurus e arrihuas er blai tri hand deu-ha-hantér- hand. Réflexion. Péh vad ne hroa un alézon groeit a propos d’er beurerion couard ha mèhêc ! Na guet a hrseceu e vérite en hani e hroa un action quer charitable ! En ^utru peur-zé e oé ar er poènd de lezel é verhèd de gonduie ur vuhé diréglet, rac nen doé quet er moyand d’ou diméein revé ou hondition ; sant Nicolas er fournissas dehai dré en alézon, ha dré er charïté vras-cé doh péguement a grimeu nen dès ean bet miret! Péguement a ineaneu nen dès ean bet goarantet dob er malheur éternel! j
