Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/756

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

t 736 Sant Eloi. i Âoend. er Sant, ayeit péhani en en doé bet quement a istim goudé ma ras dehou maden bras hac un ty caer é Paris. Er Sant e impléas en dame-muihan ag er madeu-cé aveit soulagein er beurerion, bac e broas ag é dy ur houvand léannésèd, édan en hanhue a Sant-Martial. Gobér e ras ehué seuel ilis Sant-Paul, péhani e zou bermen un ilis-parraes a Baris. Er gonfiance en doé er Roué én é avistet hac én é vertu , e hroas dehou er hasse é calité a Ambassadour d’en Angle-tèr , aveit laquK er peah étré en nihue ranteleah, È1 ma tas de ben ag en affaer-zé, é receuas forh mêlationeu guet enol, ha quement-cé ne hroas nameit cresquein en dihoustemant en doé a bêl-quênt doh er bed, hac a ziar nezé, ean e dre-meiné é ol amzér ér retraed, én oraeson hac é leclur spirituel. È1 ma tas èn amzér-zé er marhue de sant Acaire, Escob a Noyon, en dud a ilis guet er boble e houlennas sant Eloi aveit Escob. Er Sant e glasquas digaréeu aveit hum esantein ag er gargue cé ; maes, én drespet d’é zareu ha d’é raesonieu, é oé bet ret dehou receu en Urheu sacret ha cousantein bout Escob. Ergargueinourable-zé, ean e gontinuasperpetévuhéhumble ha mortefiet; é dy e oé hani er beurerion; soignus bras e oé a yisitein é escobti hac a laquat reihtaet yad é peb léh. Goudé en dout perdéguet guet paud a nerh dé gouil Sant-Pierre, én ur barraes ar er maezeu, toste d’er guér a Noyon, énep d’en danse, péhani e oé caus d’hilleih a zi-sordreu é mesque er boble, ean e laquas burhut en ol de yout digoutant a nehou, ha lod e yas betac er menacein memb. Er blai arlerh ean e berdéguas arré er memb dé, guet muyoh a nerh hoah, hac attèu énep d’er hrolleu. Er ré ahurtettan e laras nezé, é publique memb, penaus en en doé de zihoal doh é vuhé; mees Doué e bermettas ma oé bet positet hantér-hand a nehai guet en diaul. Ind e houlennas neoah dehuéhatoh secour guet en Escob santel, péhani, dré druhé doh-t-bai, e bedas en Eulru Doué aveit-hai hac ou délivras. Anfin, goudé en dout inspiret un devotion tinér d’é boble, ean e varhuas èl ma varhue er ré juste > er blai huéh cand nèu-ha-hantér-hand, ouaidet a zêc ylai ha tri uiguênd ha mar-a-yis. RÉFLEXION. Sant Eloi, én ul labourat én é stal, e sèué liès é galon irema Doué dré un oreeson yèr ha gredus. Ne hum goutantet â