Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/668

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

Bon-Armel; ü3 GouiI-Mi<fuél. saatas éa é ineaa eune ha scont âg er marhue hac a juge-manteu en Eulru Doué; nezé, én ul laquat é ol gonfiance 6 Doué r ean e laras : Sortu, m’incanf sorüe : perac en e hès-té eimc? toste ie zic vlai ha tri-uiguind e zou ma chervigès Doué , ha té zouge hoah er marhuel Én ur achihue er honzeu-men y ean e rantas é inean eurus d’é Grouéour, er blai tri band deuzéc-ha-tri-uiguènd, ardro en ouaid a buar uiguénd vlai. Réflexion. Sant Hilariop y goudé en dout passet open tri triguénd vlai én deserh é chervige en Eutru Doué hac én escelcice conti-nuel ag er rustan penigen, goudé en dout feahet er goal-sperèd è quel liès a gombat, goudé en dout groeit quement a viracleu, e souge hoah er marhue, hac e greine dré en eune a jugemanteu terrible en Eutru Doué; petra e vou enta Sur péhour peur avel-on; sihoah d’eign! Ér momand ter-le-ié, ha me ellou, d’er bihannan, larèt: sortie^ mmcan ; sorti: a houdé en amzér-men hac en amzér, a houdê uiguênd rlai, a houdé dèc flai, a haudé ha comersion, té hès renonciet d’er bed ha <Té bügeadurieu malheurus hac é conduyèsur cuhé a benigen. Eurus en hani e elle en dout en destoni-cé guet é gouciance hac er gonfiance douce-zè én aer ag er marhue i En drivèd di ar-n-uiguind a vis Gouil-Miquêl. ARMEL NICOLAS, lishanhuet ER BON-ARMEL, MATÉH. Er verh santel-men e zas ér bed en nandêcvèd dé a vis guenholon er blai huézéc cand huéh, é parraes Campeneac, tosticg d’er guér a Bloermel, é escobti Gùénèd. George Ni-^olas, hé zad, ba Fanehon Neant, hé mam, e oé paisantèd, dibourvae a vadeu en doar, mses laen a zougeance Doué. Bet ou doé huéh a vugalé, puar pautre ha dihue verh. Armel e oé er gouhan ag en huéh. Hé mam, quentéh èl ma ellas conze, en doé bet soign a zisquein debi er Bater^ en Are ba mar-a-beden aral. Er broaiduricg-men, ag hé zu, en doé ehué ur bligeadur brasé vout disquet bac é pedein Doué. Aghé blaieu quetan è tiscoas ur houste particuliér eit er silance hac el ié-hieu pêl doh er saffar; faa rac-cé, quentéh èl ma tas de vout