Nicaïs. II Gmal-MlquiV yenéh de EDngoe er sclaerdér ag er fé belac er broïeu pêllaa] ag er bed. Deustou ma conduyé ur vuhé mortefiet ha ma broé penigenneu extraordinser, è ellér larèt penaus é vertu principal e oé en humilité. Hum zisprisein e ré ean-memb r hac é vrassan desir e oè bout dispriset guet en ol. Er Pab e gueméré é avis ar en darne-muihan ag en affserieu vras ag en Ilis , ha mar-a-huéh en en doé bet vennet er gobér Car-dinal; maes jamses ne oé bet moyand de hounit ar é humilité* Anfin, doh hum huélet clan é Rome, ean e receuas é Sacremanteu guet un devotion examplus bras; ha goudé en dout goulennet pardon guet ol er ré e oé presant ag er goal example en doé reit dehai durant é vuhé, ean e rantas é inean de Zoué, guet ur peah hac ur gonfiance vras, er blai puemzêc cand deuzêc-ha-tri-uiguênd, ouaidet a zeu vlai ha, tri-aiguéifll. Bimnuo,. Face er gaerran Princès ag er bcd, deit de vout disha-valet hac borrible deu zé goudé hé marhue, e inspiras d’en dug a Gapdi er résolulion de gùittat er bed aveit labourat bemb quin ar en affaer ag é salvedigueah. Pe zichennehemh ni-memb a sperèd èr bé, eit considerein er fin hac en achi-maut ag er vrâuité, ni e zehé d’hum ziabusein ha d7hum *i-houstein ag un dra quer fragil ha quen trompus. Ur horve marhue e zou ur miloèr fidel. Er miloèrieu a béré en hurn chervigér ordinseremant, e represante d’emb hun apparance exténor hemb quin; maes ur horve marhue e zisco d’emb petra omb én effèd ha petra vehemb un dé. Na sclserret é huélér én-ou er vanité a guement tra e zou ér bed! Er chonge bemb quin ag er marhue ,’péh nerh ha péh vertu nen ^ès-ean ayeit discar en orgueil ag hur halon hac aveit arreste er furi ag en ol inclinalioneu diréglet! En uinêcvèd dé a vis Gouil-Miquêl. SANT NICAIS HAC É GOMPAGNONEAH, f Marttrèd. ; ’ Qüeméret courage, Crechénion, de hum santefiein aveit hou pout er bonheur de huélet un dé èn nean en dud apos-|olique péré en dès santefiet er ranteleah a France dré ou “
