r ’ I l Gutngolo. SAOT Gille. 537
- «llé quet souffrein un disordre èl hennéh él léh santel, e dostas hac e gommandas , é hanhue Jesus-Chrouist, d’er goal-sperèd sortiein ag en dén-cé ha tauein. En dén-cé e oé bet délivret ér memb momand, hac en ol e oé bet laen a admiration. Er Sant, én ur remerquein er respet bras en doé peb-unan aveit-ou, e gueméras er résolution de chan-gein bro ? hac èl ma cavas ul Laestre preste de laquat de houil, ean e ambarquas aveit donnet é France; un nebedicg amaér ’ . arlerh é sauas un ahuél hac un tampeste quer bras ba quer scontus ar er mor, ma oé el laestre én dangér a vout collet; er Sant, touchet é huélet tristedigueah er vartelodèd, e hum laquas de bcdein, ha quentéh èl ma sâuas é zeulegad trema en nean, é cessas en ahuél hac é tas er mor de vout tranquil.
Én ur arrihue é Provance, ean e yas de gavouet sant Césaer, Escob a Arle, aveit disquein guet-ou en hènt d?er barfection , hac e chommas deu vLai inou. En desir en doé de hura antretenein guet Doué hemb quin dré en oraeson, e hroas dehou hum dennein én ur hoêd bras toste d er guér a Arle ; maes er brud ag é santeleah e zizolas imbèr é zemeu-rance; donnet e ras tud clan a bep-tu d er havouet aveit er pedein d’obtenein yehaid guet Doué; open quement-cé, tud er hartér, én ur huélet é tougué ou doareu mui a sed hac a fréh aveit en ordinser, e gredé é té er vénédiction-zé ag en nean a bedenneu er Sant, er péh e hroé dehai ou dout ur respct bras aveit-ou. El ne ellé quet é humilité souffrein en inourieu e vezé rantet dehou, ean e gùittas é ermitage aveit clasque ul léh quen distro ma vehé bet hemb bout hanâuet guet dén, hac é péhani ne vehé quet bet esposet d’en tantation a vanité. Monnet e ras enta dôn ér hoêd , hac arlerh endout baléet pêl-amzér, ean e gavas ur hroh vras ha dôn, étal péhani ne oé nameit sperne ha drein. Inou é choégeas é zemeurance. E1 ma oé en doar-cé quen ingrat que ne ellé cavouet nameit dré boén lezeu hemb gouste aveit bihuein, en Eutru Doué, péhani en dès perpet ur sourci particuliér ag er rè er hlasque, e fournissas dehou en tu de hum vâguein dré voyand un heyès péhani e zé bamdé d’er memb termein d’er havouet aveit er mâguein guet hé leah. Inou é tremeinas mar-a-vlai doh hum antretenein guet Doué hemb quin, én ur goñtam-plein, noz ha dé, é vadeleah, é vrastet, é buissance hac é barfectioneu diyin aral. 538 Savt
