BéfXEXIOH. Sant Igaace, é creis er bréicl, en do4 bet é barre torret; en accidapt-cé e ras debou en occasion de bmtt gonvcrtissein dré el lectur ag ul Uvre niad/Ne hnm chagrinet quet a pe arrihue guet-n-oh un alHiction benac : un taulag en Nean-é. Doué-é en dès degasset d’oh en infirmité-zé, er boén-cé, en affliction-ié, aveit bou santefiein. Én ser ag hou marhue, hui e hanâuou é vou er poénieu-cé e vou er pèn-caus ag hou salyedigueab. Eilc Réflexim* Doué en dèscrouéet peb-tra aveit è hloèr; en nean hac en doar e annonce é peb léh é vrastet hac é hloèr. Sant Ignace en dès bet dasquet perpet èn é oevreu brassan gloèr en Entru Doué, Douè nen dès hou crouéet, inean crechén, nameit aveit er glorifiein : petra e boès-hui enta groeit beta bermen aveit é hloèr? Petra-é hou cbongegobér? Petra ne gareheoh-hui hou pout groeit èn ser a hou marhue ? Groeit-ean a vremen én ul labonrat aveit hum rantein bamdé agréaploh de Zouè, hac énur secour doh salvcdigucah hou per-dér, d’erbihannan dréhou q’example hadréhou conzcumad. En unan ha tregond a vis GourMin. SANT GERMAEN, Escob aAuxèr. Er Sanl-men hum rantas de guetap avocad. Er brud ag é sperèd eaccllant hac ag è loquance vras e hroas d’ed ampeleur Honorius el laquat de vout Goarnour ag -er guèr a Auxèr. Èl m’en doé Doué revélet de sant Amatcur, Escob ag er memb quér > en en dôé choéget Germaen aveit derhel é gargue ar é lerh, cn Escob santel-men ne dârdas quet a zis-clseriein dehou volanté Douè, hac a ordrénem déhou i a berh Doué, hum breparein de receu en Urbeu sacret. Germaen, souéhet bras é cleuet un dra quen extraordinaer, ne chongeas mui goudé quement-cé meit aghum santefiein dré bep sorte oevreu naadiGroeit-oé bet Escob arlerh marhue sant Amateur. En ol e hanèuas bemb tardein en en doé en Eutru Doué er choéget aveit gobér a nehou un examplé d’er santellan Escobèd. Laquat e ré lod ag é vadeu étré deoume er beure-’ rionT ha rein e ré lod aral d’en ilisieu, én ul larèt ne ré
