Pajenn:Kilhere - Buhé er Sænt.djvu/448

Eus Wikimammenn
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet

4?8 Sa** TflÜRtAÜ. l3 GourhcE*. en dOé teanqoct é dud i hobér; ha dré W nclserdér ean e iisqun i vihannicg difforh er maden éternel doh er ré tam-porel. Ag en ouaid tinerran ean e sbprbaa ér ré-men, ha qoént «na houyé memb leine eü ayiél, ean e gommanqas pratiquein er honseiiien parfssttan e zou merchet én-ou, én ur gùittat é. guêrènt, é dj, é yro hac è yadeu, eit clasque ranteieah en nean. Quemèr e raa en hènt e gonduie d’er goér a Dol, hac èl m’en doè fariet én é hènt, é oé bet cavet dré nn dén cha-rkable pèhani er haalaa guet-ou d’é dj hac el laquas dé boarttein é lonnèd. Msea èl ma oé Doué e glasqné drès peb-tra er broâidur Santei-men chervigein, ean e yemias, aveit donnet de bèn a guement-cé, hum instrugein. Pedein e raa Ut Bélég de yerchein dehou ea A B C, ba qnênt pêl ean e xisquas ieine hac e gommanSas memb studial el latim Dis-quein e ras èbué er ban, eit péhani en en doé sel-moi a honste, m’en doé nr voéh vrèu ha mélodiel. É gan caer e hroas ma oè bet hanèuet dré en Escob a Dol, banhuet Thiârftiaèl, péhani, hen a admiration é huélet calitéeu mad er hcoaidtHr-sé> hftm garguas a nehou hac cl laquas d’hobér é stlasseu. ThuriAu e avanSaA bean é siance hac abiltsét, hac e bonr-fitas qpiement sg er sourci e oé bet queméret d’én ansaig-nein, nsa rasgoudé en Escob en Urbeu sacret dehou, ha m’er sAnas d’er gargue ihuéi a Abad d’er Vêlean ag é vam-ilis. Thuriiu, èr gargue inourable-sé, e laquas arré é oi boén ayek donnet, dré è yertuyeu, de vout scùir ha réglen bihue erré eoé édan é aulorité, ha léh en doébeten Escob de gredein é oé coutant en Eutru Doué ag er choége en doé groeit a nehou : rac gùélet e ras imbèr arlerh yertuyeu é zisciple santel hanAuet splan dré en donsezon a yiracleu e receuas a ziar-hlué. Er gonfiance-zè e hroas dehou laquat Thurüm de yout Escoh & é léh, dré ma huéié é oé lorh-disez dehou hum acqùittein a ol en devérieu ag é gargue, a gaus d’en ouaid avancet è péhani é oé arrihue. Ol er bobfoag eto escobti, dré ma bauAué mérit er Sant> e oé bet foTh-cOutaùt ag er gkékt choéget ayeit bout ou hugul. Aveit-ou-eâu, ag er mom&nd m’en doé receuet en Urhea sscret, een e htoas attùu é bossible aveit arrihue ér barfectioil t bouieim* vt St*i quer safltel, ha *emerqtiei‘*